Adem Turgut

YENİYIL UMUT GETİRMEDİ

VAR OLANIDA ALDI GÖTÜRDÜ

Hep söylerim; “Yeni yıl artık umut ve morelle değil yorgun geliyor” diye... Yeni yıla gireli beş gün oldu. Beş gündür ben çok da umutsuz ve moreal düşürecek şeyler yazmak istemedim. Ancak; 2011 peşinden sürüklediği soğuk hava gibi soğuk haberleri masamızın üzerine yığıyor.

Beş gündür tuhaf haberlerden başımızı alamıyoruz. Bu gidişle o haberlerinde arkası kesilmeyecek gibi.

Hükümetin işi çivi çiviyi söker misali...

Memurlar kendilerine yapılan  zamlarının “adalet” taşımadığı kanısında. Orada kılı kırk yaran iktidarın herşeye zam yapmadaki hoyratlığı dikkat çekici.

Şu enflasyonun hesaplanmasına ne diyorsunuz?

Eksi çıkmış.

Sokakta eksi olan tek şey hava sıcaklığı. Pazarlar el yakıyor.

Enflasyon nasıl düşmüş?

Tabi hesabın içine pinpon topunu, tayyörü, jöleyi koyarsan enflasyon eksi çıkar.

Herşey alaturka...

xxx

Yeni yıl umut değil sorun getiriyor. Yeni yıla girmek tam da sahte imamın fıkrası gibi...

Fıkrayı bilirsiniz; işsiz adam bir dağ köyünde camii hacası olmadığını öğrenince kendisini imam diye tanıtmış ama tembel olduğundan günde dört vakit namaz kıldırıyormuş. Gel zaman git zaman köylüler dört vakit namazdan yorulmuş, sahte hocadan namaz vakitlerini düşürmesini istemişler. Bir gün çarşıya inen sahte imamdan, müftüyle namaz vakitlerinin üçe düşürülmesi konusunu görüşmesini istemişler.

Köylüler hocanın dönüşünü merakla beklemiş...

Hoca köyün başında görününce hep bir ağızdan sormuşlar:

-İndirdi mi, indirdi mi?

Dört vakit namaz kıldırdığı için müftüden bir ton azar işiten sahte imam, malum kol hareketini yapıp sinirli sinirli cevaplamış:

-N.. indirdi... bindirdi bindirdi.

Xxx

Umutlarımızı yükseltmesini düşündüğümüz yeni yıl bir önceki yılın yorgunluğunu üzerine bindirerek ilk günlerini sürüyor.

Böyle gider mi?

Bu toplum bu gerginliği, bu yükü taşıyabilir mi?