İmdat Aslan

Sağ olsunlar gazetedeki arkadaşlar yoğun çalışma temposu nedeniyle, Valilik makamından gelen “Gaziler Günü Kutlamaları” ile ilgili davetiyeyi bana vermeyi unutmuşlar…

İşin ilginç yanı, 09.09.2011 tarihli davetiyeyi bana vermeyi unuttuklarını, Gaziler Günü Kutlamaları sonrasında 19 Eylül günü gazeteye geldiğimde öğrenmem!!!

19 Eylül sabahı bir işim nedeniyle Valilik binasına geldiğimde Valilik Makamı Çelenginin kapının önünde olduğunu gördüm.

Görevli memura neden çelengin orada bulunduğunu sorduğumda;” Biraz sonra  Anıtpark’ta Sayın Valimizin de katılacağı Gaziler Günü Kutlaması var” dedi…

İşimi hemen oracıkta bırakarak Cemiyetimize gelen davetiyeden bi haber olduğum halde, doğru Anıtpark’ın yolunu tuttum…

Bolu Muharip Gaziler Derneğinin tam kadro katıldığı törende her zaman olduğu gibi yine asker ve asker emeklileri ağırlıktaydı…

En son şehidimiz Mudurnu Avdallar Köyünden Er Emrah Temel’in geride kalan ailesine verilmek üzere Cumhurbaşkanlığı makamından gönderilen Devlet Üstün Hizmet Madalyasının ailesine takdimi sonrası orada bulunanları kasvetli ama onur, gurur ve nur kokan bir hava sardı…

Halktan fazlada katılım olmadığından dolayı ŞEHİTLİK NURUNUN VE GAZİLİK ONURUNUN manevi havasından orada bulunalar doyasıya içlerine çekerek, içlerinden okudukları 3 Kulhü bir Elham ile şehitlerimize istedikleri selamları yolladılar…

Sanırım sınır komşularımızla SIFIR SORUN dedikleri çirkin, yanlış ve gayri samimi siyaset yansımalarının,  manevi değerlerimizin yok olmasını hızlandırdığını  düşündüm…

Öyle ya, komşuların hepsinin gönlünü onların istediği şekilde yapar, istediklerini istisnasız emir telakki eder ve yerine getirirseniz, yakın zamanda ne savaşmaya gerekçemiz  olur, ne şehit düşmeye, ne de gazi kalmak bizlere muzaffer ve nasip  olur…

Aslımızı ve neslimizi bir an bile düşünmeye vaktimiz olmadan veririz kalleşlerin,kahpelerin, hainlerin her istediklerini…

 Hem barış havariliği yaparak sırtımızı okşattırırız!!!

 Hem halkların kardeşliğine katkıda bulunuruz!!!

 Hem ASKERİMİZ, HEM POLİSİMİZİ çakallar sofrasına meze yaptırırız!!!

Her ne olursa olsun, güzel ve anlamlı bir törendi…

Orada bulunanları can-ı gönülden tebrik etmek istiyorum…

Ayakta dimdik, koca bir çınar misali  duran her gazinin kafasının üzerindeki kalpağın altından yüzlerce merminin geçtiğini düşündüğünüzde, o mübarek gazilerin ellerinden öpmemek, onlarla birkaç dakika bile olsa geçmişi yad etmemek olmazdı…

Bende öyle yaptım…

Ve tören sonrası hep birlikte Askeri Gazinoya geçtik…

Özellikle en yaşlı gazimizin olduğu masayı gözüme kestirdim ve selam vererek ellerini öptüm ve yanlarına oturdum…

Eğer bilseydik bizden sonrakilerin böylesine miras yedi mantığı ile SATIP SAVACAKLARINI bu kadar toprak almak için ne arkadaşlarımızı şehit verirdik ne de bizde bu kadar mağdur oluduk(!) gibi  bir ifade içindeydiler!!!

Masada oturduğumda tanışmak için isimlerini, yaşlarını ve nerede oturduklarını sorduğumda, karşımda Bolu’nun en yaşlı ve kıdemli gazisi olan 1928 doğumlu Kore Gazisi Hüseyin Bilgin…

 Onun yanında 1931 doğumlu Dörtdivanlı Ahmet Aslandoğdu…

 Solumda, 1930 doğumlu Semerciler köyünden Emin Demir …

 Onun yanında, 1953 doğumlu Kıbrıs Gazisi Alaaddin Bozkurt…

Sağımda, da 1944 doğumlu Kıbrıs Gazisi Mehmet Ateş olduğunu öğrendim…

Tam masadan kalkıyordum ki Sayın Valimiz ile boynunda  bir yakınına ait olduğunu sandığım madalyalıtakılı olan yaşlı bir teyzeyle kapıya doğru yürüyordu…

Teyzemin gönlü hoş olsun diye bana dönerek ;”Bizi çekecek fotoğraf makinesi yok mu İmdat Bey ?”diye yaşlı teyzeye jest yaptı…

Hemen cep telefonum ile o anı ölümsüzleştirmek ve geride bir hatıra kalması adına çektim…

VE ARDINDAN DÜŞÜNDÜM;” Hayatta şehit yakınları ile sağ kalan gazilerin çektiklerinin yanında, benim çektiğim karenin  lafımı olur!!!”