İmdat Aslan

Memlekette ne kadar da Ülkücü varmışta biz bilmiyormuşuz…

Eğer ki, bu kadar Ülkücü ve yakını sandığa Ülkücülüğe yakışır tavırla HAYIR oyu atsaydı,
sanırım durum biraz daha farklı olurdu…

   Referandum sürecinde ne yazık ki bazı eski Ülkücü! kimliği ile ortalarda gezinen insanlara
iktidar adına borazanlık yaptırılmıştır…

   Aslında bunların bir dönem bu camia ile bağlarının olmasından başka,
Ülkücülükle ilgi ve alakaları kalmamıştır…

   Eğer ruhlarında bir gram Ülkücülük kırıntısı kalmış olsaydı,
BDP ile uzaktan kumandalı Cemaatçilerle ve AKP ile aynı renkteki oyu tercih etmezlerdi….

   Meğer AKP tarafından Ülkücüler ne kadar seviliyorlarmış ta, Ülkücülerin haberi yokmuş!!!

   Referandum sonrası hangi televizyon kanalını açsanız Ülkücü kaynıyor!!!

   Her programda en az 3 adet Ülkücü, 5 adette eski Ülkücü! tartıştırılıyor!!!

   Daha düne kadar seslerini duyurmak için kanal, kanal dolaşan Ülkücülere kapılarını kapatanlar,
referandum sonrası gariptir!,birden Ülkücülere kapılarını sonuna kadar açtılar…

   Adeta televizyonların kapısı Ülkücülere özel, fotosel kapı gibi oldu!!!

   Uzaktan bir Ülkücü geçse dahi, kendiliğinden açılıyor ve önüne ve yakasına
 bir mikrofon muhakkak takılıyor…

   Peki ne oldu da Ülkücülere bu kadar rağbet arttı?!...

   Çünkü üniter devlet yapısının önündeki en büyük dirençten birisini,
Ülkücüler olarak görülmeye başlandı…

   Ve bu gücün bir şekilde bertaraf edilmesi kararı alındı…

   Kimler tarafından?!...

   AKP, ABD ve PKK tarafından…

   12 Eylül 1980 öncesi Çine, Rusya’ya hangi güç direniyor, milli kimliği ve milli birliği
korumak için can siper hane şekilde savunuyor ise, bugünde aynı güç ABD ve uzantıları için üniter
devletin korunup kollanması anlamında tehlikeli görülmeye başlandı…

   Şartlar yeniden bir 12 Eylül 1980 öncesini anımsatmaya başladı!!!

   Bu topraklarda gözü olanlar, karşılarında yine 30 yıl aradan sonra aynı güçle,
Ülkücülerle karşı karşıya kaldılar…

   Ve şaşırdılar…

   Çünkü, 12 Eylül 1980’de birbirlerine silah atanlar, aynı saflarda bir araya gelmiş,
kavga etmek için bile olsa!, aynı toprak parçası üzerinde olunması gerektiğinin şuuruna varmışlardı..

   Ülkücülerin sabırlarını tekrardan tahrik ederek test etmeye başladılar…

   Bağımsız Ülkücü!, eski Ülkücü!diye gün yüzü görmemiş tabirleri ortaya attılar…

   Tıpkı, özgürlük, daha fazla özgürlük ve daha fazla şişirilmiş demokrasi! vaadi gibi…

   İnsanlar bunların içini doldurmaya uğraşırken, birileri, yeni anayasalar hazırlayarak
“Sayın” dediklerine siyasi yolu açmaya, “Kelle” dediklerini ise bu milletten koparmanın onayını
 %58'lik bir oran ile, ne yazık ki vatandaşın gözünü boyayarak almışlardır…

   Şimdi küçük ayrıntıları bir kenara koyarak,
sağda solda bağımsız! ve eski Ülkücü! kimliği ile rant kapmaya çalışanların
önüne geçilme ve boyalarının akıtılma zamanıdır…

   Kimse, bağımsız Ülkücü ve eski Ülkücü olamaz…

   Bu dönme şifreli iddialarda da bulunamaz…

   Ülkücülük, Ülkücü kimliğinin gereklerine koşulsuz bağımlı olmayı gerektirir…

   Ülkücülük, doğuşta başlar dört kolluya binene kadar devam eder…

   Ülkücülük, eskimez…

   Ülkücülük, bu toprakların olmazsa olmazlarına bağımlı ve sahip olmayı gerektirir…

   Ülkücülük, ülkeyi devşirme cenneti yapanlarla işbirliğine girmemeyi şiar edinir…

   Ülkücülük, sandığa bir EVET oyuna karşılık, kullanılmış mendil gibi muamele görmeyi reddeder…

   Ülkücülük, maşa olmamayı, oyuna gelmemeyi emreder…

   Eğer bunlar bana uymaz diyenler olursa…

   Söyleyeceğiniz çok açık ve net olan bir şey var;
“...Ulan madem bunlar sana uymuyor, ne diye Ülkücülükten geçiniyorsun?!”

   Üstat Aslan Bulut’un bir tespitine katılmamak mümkün mü;
”Milliyetçiler üzerinde herkesin bir hesabı var ama Allah’ın da bir hesabı var ve
durum böyle gelişirse milliyetçilerin keseceği faturalar da var!