İmdat Aslan

Anadan sıskalar…

Ne yapsın muskalar…

İncil çıtırık … (bozulmuş)

Kilise karanlık…

Okuyan kör!!!

Dinleyen sağır !!!

Yörüyün, yörüyün…

Yiğitlerin helikleri … (kırıntıları)

Kırk delikten  görünecek…

Yaptıklarınızın beliğleri… (saç örgüsü)

Anadolu da başkalarının maşası olanlara söylenir bunlar…

Kendilerini bir tutam menfaat uğruna kullandıranlara…

Maşa olanlara…

Ruhsuzlara…

Ödsüzlere…

Gördüğünüzde sanırsınız ki adamlar!!!

Dıştan öyle görünürler…

Ama içleri koftur!!!

Bir bardak suda fırtına koparırlar…

Ama bir damla menfaate esir oluverirler!!!

Ellerini kendileri bağlarlar…

Acizliklerinden cevap hakkı diye ruh hallerini ortaya koyarlar…

Depresyondadırlar…

İçerler…

İçerlerler…

Kafayı bulduklarında da sallarlar…

Yüzünüze gülerler…

Arkadan mezar kazıcılığı yaparlar…

Dostları yoktur, bunu iyi bilirler…

Sadece etraflarında yalakaları vardır…

Kemik sıyırmayı bekleyen yalakaları…

Yalancıdırlar…

Kendilerinin olan dünyalıkları bile inkâr ederler…

Terbiye yoksunudurlar…

Seviyeleri, tarlada patatesin söküldüğü yer gibidir…

Çukurdur…

Alışmışlardır ölü kuşların etini yemeğe…

Tıpkı saçı bitmemiş yetimin hakkını anason kokusuyla! yedikleri gibi…

Eğer ki zalimlerin iktidarları, iktidar güçleri varsa…

Bilinmeli ki mazlumlarında bir tek Allah’ı vardır…

Sizler, bir gün bu yaptıklarınızı elbette ki unutacaksınız…

Unutmuş gibi yapacaksınız!!!

Zamana göre başkalarının kılıcını sallayacaksınız…

Ama bana yaptıklarınızı, yazdıklarınızı gammazlamanızı unutursam namert olayım !!!