Onur Ustaoğlu

Türk dil kurumunun sözlüğünde Empati kelimesinin anlamı şöyle yazılmış. “Kendini duygu ve düşüncede bir başkasının yerine koyabilme” Peki biz Türk milleti olarak böyle düşüne biliyor muyuz acaba bana sorarsanız düşünemiyoruz ve aslında başımıza ne geliyorsa bu yüzden geliyor

Biz Türk milleti olarak iyi ya da kötü olayları yaşamayınca anlamıyoruz. Örneğin şimdi ramazan ayındayız ve gece saat ikide davullar çalmaya başlıyor. İyi güzel çalsın da bunun amacı nedir, sorarım sizlere? Hadi eski zamanlarda herkesin saati yokmuş ve milleti uykudan uyarmak için bu formülü bulmuşlar.

Ancak günümüze gelindiğinde bu adet bence artık kalkmalı. Çünkü herkesin hem saati var hem de cep telefonu ve bu cihazlarla istedikleri zaman uyanabiliyorlar. Bazılarınız bana karşı çıkacak, “Onur ne diyorsun, bu bir adet kalkar mı?”, hiç diye. Böyle düşünenler lütfen gözlerini bir kapasın ve düşünsün diyelim ki her hangi bir yerinizde dayanılmaz bir ağrı var ve siz bu ağrıyı hissetmemek için zar zor uyudunuz ve gecenin bir yarısı gürültüyle uyandınız. Neymiş efendim adetmiş. Bir davulcunun size acı çektirmeye ne hakkı var? Bunu bana birisi açıklasın işte biz bu kadar ince düşünemediğimiz için bazı şeyleri aşamıyoruz.

Mesela ince düşünememek ve kendimizi başkasının yerine koyamadığımızın bir örneğini de şöyle anlata bilirim. Ben gezintiye çıktığım zaman bir sürü inşaat yapıldığını görüyorum. Geçtiğimiz günlerde bir şey dikkatimi çekti. Bazı binaların asansöre kadar engelli yolu yok. Bunu görünce gittim binaları yapan sorumluya sordum. “Siz buraya engelli yolu yapmayacak mısınız?”, diye. Adam  “Yapmayacağım Onur”, dedi. “Niye?”, dedim. “Mimari şartlar onu gerektiriyor.”, dedi. “İyide bu bina yeni yapılıyor. Ne mimari şartı? Ona göre yapın.”, dedim.

Bana ne derse beğenirsiniz, “Onur sen mi geleceksin oturmaya?”, dedi. Hadi gelinde siz bu düşüncedeki bir  adama derdinizi anlatın. Benim gelmem önemli değil başka bir engelli arkadaşımız gelirse veya oldu ya o adamın kendisine bir şey olsa engelli olarak yaşamaya başlasa o zaman benim dediğimi anlayacak ama iş işten geçmiş olacak.

Aslında benim bu dediğim uygulamayı, yeni yapılan binaların asansörlerine kadar benim gibi özel insanlar için engelli rampası ile çıkış yapılması gerek, yapmayanlara da belediyemizin ruhsat vermemesi gerek suçun kimde olduğu beni bir engelli olarak ilgilendirmez. İster binanın mimarında ister müteahhidin de isterse de belediyemizde olsun. Yeni çıkan engelli kanununa göre bu binalara tazminat davası açabiliyoruz.

Ancak iş buralara gelmeden bizim biraz ince düşünmeyi ve kendimizi karşımızdakinin yerine koymayı öğrenmemiz gerekiyor. Eğer biz Bolu da ve Türkiye de bu düşünceyi insanlara anlatabilirsek bazı şeyleri düzeltebiliriz diye düşünüyorum. Yok, yerleştiremesek “sen mi geleceksin?”, diye cevaplar verirsek bu işleri düzeltemeyiz yani herkes gider aya biz yine kalırız yaya.