İbrahim Karagöz

14 Şubat Sevgililer Günü vatana, millete ve esnafa hayırlı uğurlu olsun.

Gençler ve genç kalmayı başaranlar için mutlu bir gün. Ama yaş ilerleyince ve hayatın anlamını sorgulamaya başlayınca kafada bazı soru işaretleri beliriyor.

Sevgililer günü…

Ne yani bu günün dışında başka günler sevdiğimizi mutlu etmeyecek miyiz?

Bizim için özel olan o kişiye sadece o gün mü sevdiğimizi söyleyeceğiz?

Sadece o gün mü sevdiğimiz kişiyi şımartacağız?

Hayatımızda özel öneme sahip kişiyi o günün dışında unutacak mıyız?

Çiçek veya hediye almak için illa o günümü beklemekzorundayız?

Pahalı hediye almak daha çok sevdiğinizi mi gösteriyor?

Ya da sevdiğimizi illa bir obje ile eşliğinde söylememiz gerekiyor?

14 değil de 15 Şubat da sevdiğiniz kişiye hediye alsak olmuyor mu?

14 Şubat da hediye almayınca o özel kişiyi sevmiyor mu oluyoruz?

Bu ve buna benzer birçok soru aklıma geliyor.

Sevdiğimiz kişiyi her zaman hatırlamak ve onun değerli olduğunu hissettirmek çok önemlidir. “Bunu hepimiz çok iyi biliyoruz.”

Sevgimizi haykırırken bir obje olmasına gerek yoktur. “Bunu da hepimiz çok iyi biliyoruz.”

İçten gelerek yapılan her güzel davranış sevginizi göstermenin en güzel yoludur.” Keza bunu da çok iyi biliyoruz.”

Bu yazdıklarımı hepimiz çok iyi biliyoruz ama uygulamaya gelince pek de uygulamıyoruz. İnşallah materyalist düşünmeden sevgisini göstermeyi başarabilen kişiler bu yazımı okuduklarında bana hak verirler.

Neyse sevgililer gününüz kutlu olsun. Bol alışverişler dilerim.

Saygılarımla.