İbrahim Karagöz

Hayatınızda sizin adınıza düşünen ve sizi adınıza karar veren biri var mı?

Birden cevap vermeyin iyi düşünün…

Evet, benim adıma karar alan, düşünen birey/bireyler var diyorsanız ve bundan memnunsanız bir şey diyemem.

Öyle şey olur mu! diyorsanız, peşin hüküm vermeyin derim.

Doğdunuz günden itibaren ölünceye kadar bizim adımıza bizimle ilgili kararlar alınıyor.

Küçükken ne yemeniz gerektiğine ya da ne giymeniz gerektiğine ailemiz karar veriyor. Hatta daha da ileri giderek kimin ile gezmeniz gerektiğine kadar karar verebiliyorlar. İlerleyen yaşlarda bir birey olduğunuzu hissettiğinizde kararları siz almaya başlıyorsunuz diyeceğim ama yanılıyorsunuz.

Hala daha tam özgür olduğunuz söylenemez. Şuan bile sizin ve bizim adımıza kararlar alan bir mekanizma var.

Düşünsenize büyüklerimiz sağlığımızı düşünüyorlar ve ekmeklerde ki tuz oranını azaltıyorlar.

Lokantalarda masalardan tuzu kaldırmamızı istiyorlar.

Borçlanmayı bilmiyorsunuz diyorlar ve kredi kartı taksit oranlarımızı kısıtlıyorlar.

Sürekli üç çocuk yapmamız gerektiğini vurguluyorlar.

Sigarayı bırakmamız konusunda çalışmalar yapıyorlar.

İçki içenlerin içkilerini saat 10’dan önce almalarını istiyorlar.

İnternette web sayfalarına erişimi engelleyerek kısıtlamalara gidiyorlar.

Kürtaja yasak ve sezeryen ile doğuma ceza getiriyorlar.

İlaçların eczaneden reçetesiz satılmasını yasaklamak istiyorlar.

Size birkaç uygulama daha sıralayabilirim…

Bu alınan kararlar belli bir noktadan itibaren sıkmaya ve bunaltmaya başlıyor diye düşünüyorum.

Biliyorum bütün bunları iyi ve güzel bir Türkiye için yapıyorsunuz da, vergisini zamanında ödeyen, sağlığımın değerini bilen ve bütçemi denk getirmeyi az çok beceren bir birey olarak ben isyan ediyorum.

Benim adıma karar almayı bırakın artık.

Saygılarımla.