İbrahim Karagöz

Bazı anlar vardır, söze nereden başlayacağınızı bilemezsiniz.

Ölüm kaçınılmaz bir sondur insan hayatında fakat ihmal sonucu ölmek bana göre en kötüsü.

Küçük önlemler alınarak yüzlerce kişinin hayatı kurtulabilecekken, binlerce ailenin dalını budağını kırmak. Geleceğini karartmak.

Ahkam kesmek istemem lakin bazı şeyleri bilmek için orada olmaya veya alim olmaya gerek yok.

Adına ister periyodik bakım, isterseniz önleyici bakım deyin ne derseniz deyin her şey bir hesap kitap işidir. Bir trafonun ne kadar güç çekebileceği, kaç cihazın aynı anda çalıştığında ne kadarlık akım çekeceği. Hangi sıklıkta hangi parçaların değişeceği bilmek ve uygulamak.

Günümüzde yanmayan kablolar var, neden var acaba?

Bütün bunlar düzgün hesaplansa idi şu an bu yazıyı yazmak zorunda kalmayacaktım.

Sonuç belli aslında ama yine aynı senaryoyu yaşayıp göreceğiz, küller örtülecek bu olayın üstüne ve unutulacak…

1973 yılından bu yana vefat eden 3000’den fazla maden işçisini unuttuğumuz gibi.

Hepsi için Allah’tan rahmet diliyorum.

Ve artık SOMA son olur inşallah.

**********

Peki ya bilgi kirliliğinin farkında mısınız?

Binlerce kişi bekliyor ve hala daha tam net rakam yok.

İçeride kaç kişi var?

Gerçekten trafomu patladı?

Ölüm nedenleri ne?

Bütün bu bilgiler en kısa zamanda netliğe kavuşur inşallah.

Saygılarımla