Muharrem Demirel

Vakit gecenin yarısı, oda da loş bir ışık var.

Gecenin sessizliğini, monitörden gelen Dıt dıt sesleri ile sanki bitiverecekmişçesine alınan nefes alışverişleri bozuyor.

Gözlerim oksijen vermek için kullanılan hortumlarda, bileklerinde ve göğsündeki aletlerde…

İki gün önce acile götürdüğümüz gün ve ardından da Orhan Veli Kanık’ın,

Bedava yaşıyoruz, bedava;
Hava bedava, bulut bedava; diye devam eden BEDAVAşiiri geliyor aklıma.

Son gördüğüm de artık nefes alamaz duruma gelmişti, yırtınıyordu bedava denilen havadan bir nefes alabilmek için.

Gözleri iyice yuvasından çıkmıştı, elleri ve yüzü mosmor olmuştu.

Gidiyordu…

Doktor Uğur Bey’in sözleri kulağımda uğulduyordu.

-Uyutacağız, gerisi Mevla Kerim.

Kız kardeşim Vildan ile bakışmıştık o kadar.

Dışarıda bekleyen kardeşim Emin’e, eniştem Adnan’a, nasıl diyecektik…

Apar topar aldılar götürdüler.

Sonra yoğun bakım ünitesinin kapısında sabahlara kadar bekledik iki gün, diğer hasta yakınları ile beraber.

İki gün geçti böyle

Uyandırdılar…

Sonra doğru yoğun bakım odasına.

Refakatçi kalmıştım yanında,

Uzandığım kanepede “Dıt,dıt” sesleri ninni gibi mi geldi ne? Göz kapaklarım ağırlaştı, ağırlaştı…

Direnmeye çalıştım ama nafile…

Gecenin sessizliğini yırtan cankurtaranın siren sesi idi son duyduğum.

Yenik düşmüşüm uykuya…

Zeki Müren karşımdaydı TRT 1 de…O güzel Türkçesiyle;

“Mazide kalan hatıra gibi,

Şefkatli kollarını aç bana anne.

Geceler çok soğuk, sessiz ve karanlık,

Üşüdüm üstümü örtsene anne.” şarkısını okuyordu,

Şarkısında;

“Uyandım uykudan aradım seni,

Sağıma soluma bakındım anne.

Geceler çok soğuk, sessiz ve karanlık,

Üşüdüm üstümü örtsene anne” diyordu,

Yanında olmayan annesini özlüyordu. Ondan üstünü örtmesini istiyordu.

Bir hışırtı duydum.

Sonra bir el hissettim bedenimde, uyandırmaktan korkar bir şekilde battaniye örtülüyordu üzerime…

Gözlerimi açtım,

Şaşırdım, aptallaştım, utandım…

Bir fısıltı duydum

“Uyuyanın üzerine kar yağarmış, üşüme oğlum.”

Baktım; ANNEM di…

Benim hasta olan anneme bakmam gerekirken, O bana bakıyordu.

Hayatla memat arasında gidip gelen bir can, gözlerini ilk açtığı anda Cennetin annelerin ayaklarının altına niçin serildiğinin cevabını veriyordu.

Not; Başta annem olmak üzere tüm annelerin ANNELER GÜNÜNÜ kutluyorum.