Muharrem Demirel

 “OECD’ye (Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü) yani Avrupa patentli sanayileşip zengin olmuş AB ülkelerine göre bizim öğretmenler az çalışıyormuş.

Böyle dedi Bakan, bakmayan…

Ama ilginç aynı Bakan,

‘Çalışma’kısmında OECD’ yi örnek alıyor da…

‘Maaş’konusunda ise OECD’nin verdiği parayı vermiyor.

Bir de aynı anlayış, memurla öğretmen arasında kıyaslama yapıp;”öğretmen iki ay tatil yapıyor.” Diyor.

 “öğretmen yata yata para kazanıyor.”demeye getiriyor.

Bence arı kovanına çomak sokmayın, yatsınlar(!)

Maazallah bir de ayağa kalkarlarsa…

Milli Eğitim Bakanlığı yetkilileri

Öğretmenlerin maaşlarına ve iki aylık tatillerine kafa taktıkları,

Bir öğretmenle memur arasında komik bir kıyaslama yaptıkları,

Milli Eğitim; 4 4 4 mü, 4 2 3 1 mi, yoksa 4 4 2 mi oynasın üzerine ince taktikler yaptıkları ve gol atma varyasyonları yaptıkları kadar,

“Okullarda kızlı erkekli eğitim büyük yanlış,”deyip boşa doluya konuşacaklarına, Eğitim’in önemine kafa taksalardı,

Eğitimin önceliğinin öğretimden daha önce gelmesi gerektiğini anlasalardı,

12 senedir iktidarda olduklarını,

6 yaşında okula giren bir çocuğun, bu gün 18 yaşında olacağını kavrasalardı

Bugün 18 yaşında pırıl pırıl bir gençliğimiz olurdu.

Büyüklerimiz ise 12 senedir, ince tezgâhlar peşinde koşuyor.

12 yıl da 5 bakan, 13 sistem değişiyor,

Milli Eğitim’i birisi yapıyor, birisi bozuyor, ama ne acıdır ki böylesine önemli olan bakanlığın başına MİLLİ EĞİTİM kökenli bir bakan gelmiyor.

Ekonomicinin, işletmecinin, hukukçunun, iletişimcinin bakanlığında ise;

Ortalıkta bir nesil, pimi çekilmiş el bombası gibi dolaşıyor.

Kendisini yönetenlere, alın terine, emeğe, bilgiye, görgüye, tecrübeye saygı duymuyor.

Kafasına göre düşünüyor, kafasına göre yaşıyor.

Para, mevki, makam güç olmuş; Hak’kı hukuku eziyor.

Baba evladını, evlat babasını tanımıyor

Devlet zinayı suç olmaktan çıkartıyor,

Ama öğrenci evleri ile uğraşmaktan geri kalmıyor, Vatandaşta ister istemez,”Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu.”diyor.

Millet ise bir hoş olmuş, Cahit Külebi’nin;

Ne atom bombası,
Ne Londra Konferansı;
Bir elinde cımbız,
Bir elinde ayna;
Umurunda mı dünya.”şiirini iliklerine kadar yaşıyor. Hayatın güzelliklerinin beraberinde getirdiği dalgalar üzerinde sörf yapıyor.

Be hey büyükler!

Bu 12 sene de 4 2 3 1 mi oynayalım,4 4 2 mi oynayalım diyerek uğraşacağınıza,

Öğretmenleri evrak işleri ile boğdurtacağınıza,

Oy kaygısı ile öğrencilerin ve velilerin önüne yem olarak atacağınıza,

Başarılarını, Anadolu liselerine, Fen Liselerine, Üniversitelere gönderdikleri öğrenci sayısı ile kıyaslayacağınıza,

Eğitimi ön planda tutan bir sistemi oturtsaydınız, öğretmenlerden Topluma kaliteli bireyler yetiştirmelerini amaçlasaydınız.

Bugün 18’lik, pırıl pırıl tertemiz bir neslimiz olurdu.

Öğretmenle memuru karşılaştırma hatasını yapan, Eğitimcilerin halinden ve Eğitimin halinden anlamayan Beyefendiler!

Eğitim beyin işidir,

Beyni çalışan insanın vücudu uranyum sarf eder, beyniyle çalışan insan vücudu ile çalışandan daha fazla yıpranır.

Ama bu nazik ilişkiyi de bazı BEY’inler anlayamaz.

Anlamadığı içinde

12 senede 5 bakan 13 sistem değiştirir ve biri yapar biri bozar.

Ve ilkokulundan üniversitesine kadar da tüm gençlik aha böyle azar.

Değerli Öğretmenler!

Öğretmenler Gününüzü kutluyorum ancak söylemeden de geçemiyorum.

Dün’e bakıyorum, bugünü yaşıyorum bu anlayış ile yarınlara bakıyorum da…

Bir ışık, bir ışık, bir ışık diyorum.