Muharrem Demirel

Roma’nı üzerine yazılmış çok kitap okuduk, çok filmler seyrettik.

Sezarları da, Brütüsleri de, Neronları da

Başparmağı da,

Başparmağın gücünüde o zaman öğrendik.

Aşağı gösterirse memat, yukarı gösterirse hayat.

Yani en önemli parmak;

Başparmak!

Dün;

Meşhur Collezium arenasında gladyatörler ölümüne dövüşüyor,

Sezarlar ve tribünde seyreden seçkinler ise

Hayat ile memat arasında giden canların üzerine bahis oynuyor, nefislerini koşturuyordu.

Bugün;

Sezar’ı oynayan güçlüler nefislerini koşturuyor.

Para, mevki, makam başparmak olmuş,

Oynuyor... Oynatıyor.

O başparmak ki;

Aşağı gösteriyor, öldürüyor. Yukarı gösteriyor, yaşatıyor,

Tevazu’u, hoşgörü’yü, fazilet’i, hayâ’yı, edebi,

Şeriat’ı-Tarikat’ı-Hakikat’i,

Allah’ın rızasına uygun hareket etmeyi ifade eden Marifet’i,

Bir kenara itiyor.

Menfaat arenasında, İslam’ın bu değerlerini göz göre kurban ediyor.

Ve nefis uğruna,

Dostluk, arkadaşlık, vefa, ahd-e vefa, yerle bir oluyor,

Mukaddes değerler bir kenara itiliyor.

Hak hukuk adalet mumla aranıyor.

Ve de Başparmak;

Sahip olduğu bu arenada

Eziyor, süründürüyor, parçalıyor, yakıyor, yıkıyor...

Neronlaşıyor!

Ama ne yazık ki

Bir şekilde Başparmağın gücüne sahip olanlar,

Ziya Paşa’nın;

“Ne mal ile dir, ne sal ile dir,

Bey’im ululuk Kemal ile dir.”rübaisindeki “Kemal’” in

İman ve ameli Salih ile kazanıldığını biliyor ama uygulamıyor.

Nefsini hapsetmiyor, sevmiyor, saymıyor,

Gani gönüllü, engin görüşlü, tevazu sahibi olmuyor.
Ziya paşanın;

“İkbale zeval erse,

Ne var sen de kemal var.

Mağrur-i kemal olma ki

Sonunda zeval var.” Dörtlüğündeki nezaketi ve tasavvuf’un ;

Bilmek-Bulmak- Olmakinceliğini, başparmağın azametine feda ediyor.

Koltuğun bir gün altından gideceğini unutuyor.

Paranın ise

Peygamber efendimizin;

“İttika ile birlikte zenginlik ne güzeldir.”Hadisi Şerifi doğrultusunda kıymetli olduğunu hatırlamıyor.

Kısacası;

Nerede bulunursa bulunsun,

İster en tepe de, ister daha aşağı bir yerde olsun,

Adı ister para, ister mevki ister makam olsun,

Ama başparmağın gücüne sahip olanlar; eğer Müslüman olmanın şerefine nail olmuşlarsa,

İslam’ı sözde değil özde yaşamalı ve yaşatmalı,

Başparmak ile işaret parmağı kulağa götürülürken ve ardından söylenen; ALLAHÜEKBER’in anlamının yüceliğine varmalı.

Bir Hacı Mehmet, bir Eskici Yahudi olmamalı,

Dünya arenasında

O Yüce Yaradan’ın başparmağından kaçışın olamayacağını unutmamalı.