Muharrem Demirel

Seçim hükümetine girmek için MHP’li Sayın Yıldırım Tuğrul Türkeş, ‘eyvallah’ bile demeden gitti ya,

O an içimizden geldiği gibi şu satırları paylaşıverdik Facebook’ta…

Başbuğ oğlu Bey Yıldırım Tuğrul

Oğul, oğul ey oğul,
Başbuğ oğlu, Bey Yıldırım Tuğrul!
TÜRKEŞ yere düşmez,
Yıldırım düşer, ey Tuğrul!

Oğul, oğul ey oğul,
Başbuğ oğlu, Bey Yıldırım Tuğrul!
Yıldırım düşer,
Bozkurtlar düşmez ey oğul!

Oğul oğul, ey oğul,
Başbuğ oğlu, Bey Yıldırım Tuğrul!
Oğul yere düşer,
Dava yere düşmez ey oğul!

                               26.08.2015
                         Muharrem Demirel

Sonra bir baktım ‘Muharrem DEMİREL abime âcizane cevabımdır.’ diyerek yazılmış bir şiir düştü facebook’a.

Okuyalım…

Başbuğ Alparslan Türkeş’e

Baba baba, ey baba, 
Vatan dar da beybaba.
Koşup geldim yetiştim,
Müsterih ol ey baba.

Dava vatan demiştim, dava millet ey baba.
Bayrak yere düşünce ,
Koşup geldim yetiştim.
Rahat uyu ey baba.

Selamı var reisin,
Burada yalnız değilim bilesin,
Vatanını, bayrağını, milletini seven herkesin
Sana duası var ey baba.

                                         28.08.2015

                                     Yüksel Gültekin

Öyleyse bizde

Sayın Gültekin’in yazmış olduğu bu şiire,

Ve

‘…Türkiye uçurumun kenarına gelmiş. Ben Türk milliyetçisiyim. Bunu seyredecek değilim. …’diyen Sayın Yıldırım Tuğrul Türkeş’e

Nezaket ve zarafet doğrultusunda yapalım bir nazire.

Cevap ya da yorum yapılacaksa, uygun olsun edebe…

Oğul, ah oğul vah Yıldırım Tuğrul

Ah oğul ah!

PKK’lı,’ Türkiye mozaiktir’ derken babana,

‘Ne mozaiği lan!’demiştim hatırlasana.

Bugün o mozaiğe çimento olana,

Elif gibi duramadın ya, yazık sana!

Düz yola yolsuzluk katanlara,

Şehitleri kelle yerine koyanlara,

Türk’üm demeyi suç sayanlara,

Bakarayı, makaraya alanlara,

Türk ve İslam’a darbe vuranlara,

Elif gibi duramadın ya, yazık sana!

Gömlek değiştirdi Müslüman,

Koltuk için, ne din kaldı ne de vatan,

İslam renkten renge girdi, an be an,

Senin dediğin hangi vatan, hangi İslam,

Elif gibi duramadın ya, yazık sana!

İmanı, izanı, mizanı paspas yaptılar,

Vicdanları, kanunları ezip attılar,

Seni de Oslo’ya, Habur’a, 17/ 25’e kattılar,

Elif gibi duramadın ya, yazık sana!

İktidarda iken, az mı gönül kırdılar,

Seni beni onu yok saydılar,

Aynı Kıble’ye duranları bile hasım yaptılar,

Çözüm diyerek, PKK’ ya can kattılar,

Ak gibi aka, karalar bağlattılar,

Düşünce dara, seni de hatırladılar,

Elif gibi duramadın ya, yazık sana.

Türk’üm, doğruyum diyenleri sürdüler,

Emaneti ehil ellere vermeyi çok gördüler,

Makamları mevkileri çapsızlara verdiler,

Elif gibi duramadın ya, yazık sana.