Delleşmeden Elleşelim… - - Muharrem Demirel

Park ve Bahçeler Müdürü Aylin Aydın Hanımefendiyi arayıp, ‘ Aylin Hanım, bir duyarlı vatandaş geldi, Kızılay Meydanında bulunan atın kuyruk tarafında bulunan ışıkları yanmıyormuş’ diyorum.

Cevap?

‘Tamam, Hocam hemen ilgileniyorum.’

Park ve bahçeler ile ilgili sorunlar geldiğinde, aldığım cevap aynı.

‘Tamam, Hocam, teşekkür ederim.’

***

Fen İşleri Müdürümüz Adnan Demirel’ i arıyorum.’ Müdür Bey, yol çökmüş, sürücüler için tehlike oluşturuyormuş’

Cevap?

‘Teşekkür ederim hocam’

Aynı şekilde, Veteriner İşleri Müdürü Figen Varlık Hanımefendiyi

Veya

Kültür ve Sosyal İşler Müdürü Güler Mert Hanımefendiyi, bize gelen veya benim tespit ettiğim sorunlar ile alakalı aradığımda aldığım cevap aynı.

‘Hocam teşekkür ederiz, ilgileneceğiz’

***

Hoca sorunları iletiyorsun da…

Ya çözüm?

Bulunuyor efendim.

BOLU KENT KONSEYİ YÜRÜTME KURULU ÜYESİ olmamın yanında, KÖŞE YAZARI kimliğim de etkili oluyor mu bilmem.

Ama

İlgili müdürlüklere ilettiğim hiçbir sorun çözümsüz kalmadı.

Nereden biliyorum?

Biraz inceciyim, işleri takip ederim.

Çünkü sonunda

‘Adın ne?

Reşit!

Kendin söyle kendin işit’ Durumuna düşmekte var.

Yani

Sonucunu merak ederim.

Sonra…

Telefon açar, Aylin Hanım’a, Adnan Bey’e, Figen Hanım’a, Güler Hanım’a hassasiyetlerinden dolayı teşekkür ederim.

***

Sorunlar ile ilgili olarak, başkan veya ilgili yardımcısını arayıp rahatsız etmiyorum.

Çünkü

Bu durum onların doğrudan işleri değil.

Onları, ancak sorunlar çözülmediğinde rahatsız eder, bilgi veririm.

Ha bir arada olduğumuz zamanlarda ilgili birimleri atlayıp, birkaç hayati sorunu veya projeyi Başkanımız Tanju Bey’e veya Başkan Yardımcısı Rasim Bey’e ilettiğim olmadı mı?

Oldu!

Sonuç?

REŞİT ve İŞİT!

Yani

Üzgünüm…

***

İlettiğim konular ile ilgili hala daha umudumu kaybetmiş değilim, sabırla bekliyorum.

Eğer yerine getirmezler ise onlara günlerini göstereceğim.

Ne yapacağım?

Yooo!

Düşündüğünüz gibi değil.

Sadece ilk baştan yapmam gerekeni yapacağım.