Ömer Maden

                 İş adamı tıraş olurken bir yandan da berberiyle sohbet etmektedir. Derken kapının önünden ağır ağır geçmekte olan paspal üstü başı dağınık bir çocuk görürler. Berber adamın kulağına fısıldar:

“-Var ya, dünyanın en aptal çocuklarından biridir! Bak; dikkat et şimdi…”

                “Berber çocuğa seslenir: Ali, buraya gel!”

                Bunun üzerine çocuk sakince dükkâna girer ve yüzündeki hafif tebessümle berberi selamlar. Berber iş adamının kulağına sessizce; “Bak şimdi” diye fısıldar….

                Bir elinde iki yüz bin, diğer elinde beş liralık bir banknot alarak çocuğa sorar:

                “Hangisini istiyorsan alabilirsin…” 

                Çocuk dalgın dalgın bir iki yüz bine, bir de beş liraya bakar ve sonunda beş milyonluk banknotu hızlıca çekerek berberin elinden alır…

                Berber iş adamına döner ve gülerek:

                “Gördün mü? Sana söylemiştim.” der…

                Tıraş bitince iş adamı sokağa çıkar ve az ileride kendi kendine oynayan Ali’yi görür. Yanına gider ve biraz merakla sorar:

                “Biraz önce berberde neden iki yüz binlik banknotu değil de, beş liralık banknotu aldın?”

                Çocuk hiçte aptalca olmayan bir tebessümle cevap verir:

                “Eğer iki yüz binlik banknotu alırsam OYUN BİTER….”