Ümit Turpcu

Hayırlarla Yaşatmak Sanatkarı İzzet Babamızı saygı, sevgi ve gerçek bir minnetle anarak…

***

-Beethoven piyano başında muhteşem bir eserini icra eder…  Orada bulunanlardan biri, sorar Beethoven’e ; “Bu eserde neyi anlatmak istediniz?...

Beethoven tekrar geçer piyanonun başına, aynı eseri tekrar çalar... Sonra döner soruyu soran kişiye ve der ; “Bunu!”-

***

Yolun ne kadar başı,

Hep başı olarak da kalacak…

Her tuvalde, her bir çizgide,

Her bir harfe dokunuşumda, her satırımda,

O yolun başına dikilip, yansıyanıma bakıyorum, bakacağım…

Sanatın iki değerli dalında,

Renklerle, desenlerle, sözcüklerle hemhal oluyorum…

Yaşamak sanatının bende bıraktığı ne varsa ve hatta ne yoksa,

Yani “bencelerimi”,

“Sencelerle” buluşturma meylindeyim…

Ancak ne gariptir ki, onayını, olurunu beklemeden,

Çıkarsadığın, anladığın, anlayabildiğin kadarıyla…

Ben!...

***

Ve ben,

Her rengin, her devinimin dilinde,

Belki deliliğindeyim…

Yana döne arayıştayım, nerede olduğunu bilip dururken…

Katıksız savruk bir imzayım evrene,

İnsanlığın sesi, gökyüzünün en koyu mavisi, en acıklı sözü, en sızılı ezgisiyim,

Mutluyken bile mutsuzum senin adına,

Yazamadığını yazar, çizemediğini çizerim, göremediğini görür, işitemediğini işitirim…

Yüzleştiririm kokularınla,

Farkında olamadığın iç güzelliklerin ile tanıştırırım seni,

Hayallerinin, düşlerinin benimkilerle kesiştiği bir doğrunun sonsuzluğa uzanan ucuyum…

Kalemimi kıranların, renklerime dokunanların, ışığımı gölgeleyenlerin, perdelerimi kapatanların, müziğimi susturanların karşısında,

En estetik, en betimleyici isyandayım…

Gözüm, kulağım ve yansıyan özüm sanaemanet…

Ruhumun penceresi ardına kadar açık,

Gir, gör, oku ve geliş; geliş ki aydınlan, düşün ki değerlendir,  sez ki umurunda olsun insanlık…

Sanat değiştirir, çoğaltır, geleceğe, umuda taşır; bilip, desteklemen dileğindeyim,

Atatürk’ün dediği “Hayat damarlarından birine”, sanata, sanatçıya sahip çıkman ümidindeyim…

***

3.3 yıldızdan sonraki “ben” in “gerçek sanat emekçileri”nin öznesi olduğunu bilecek okur olgunluğunda olduğunu bilerek,

Anlatmak istediğim,anlatmak istediğimden ibaret,

Ki, saygınamuhtacım…

“Sanatı hem sanat hem de senin için” birleştirmesini yapabilen bana,

“Ne anlatmak istedin şimdi sen?....”

Sorusunu soruyorsan şayet, işte yanıt;

“Yolun ne kadar başı,

Hep başı olarak da kalacak…

Her tuvalde, her bir çizgide,

Her bir harfe doku…………………….”