Ümit Turpcu

Gözlerinizi yumup arşınlamıyorsanız, kentinizin virane yollarını,

Eminim çok kez rastladınız, kar, yağmur, çamur, aşırı soğuk, aşırı sıcak havalarda, -özellikle böyle havalarda-

Kucağında kırkı çıkmamış, sekizine ermemiş çocuğu ile,

Direkt betona oturmuş, “anne/baba duygu sömürgenlerini!…”

Tepkili baş sallamalarla,

Kimi zaman mırıltılı söylenmelerle,

Kimi zaman muhataba açık nasihatlerle,

Cebinizdeki bozukluğa daha bir sıkı sarılarak,

Kaç kez yanlarından geçip gittiniz,

Yoksulluğun fakirliğin ezen,  kıran, içinizi acıtan “çocuk yüzüne” baka baka!...

Ve kaç kez sordunuz “neden?” diye…

 Kaç kez?…

Eminim ki çok kez !...

Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne göre çocuk tanımı;

”18 yaşına kadar her insan çocuktur…”

Evet çocuktur…

Çocuk deyince aklınıza gelen,“oyunlar, neşeli çığlıklar, masumiyet, gelecek, güven, onur, gurur” sekteye uğrar işte yukarda söz ettiğim durumlarda…

Bırakın, duygusal, fiziksel cinsel istismarları, bir madde daha var ki,

“Çocuk ihmali-çocuk istismarıdır…”

O anasının kucağında; kundakta, soğuktan/ sıcaktan ağlayan,

Büyükçelerinin kalkıp gitme eylemleri kol kıskacında sonlanan,

“Anne Bana Bunu Yapma” filminin sözsüz ihmal figüranları,

İstismarın başrol oyuncuları…

***

Zor, çok zor…

Zaman zor eyvallah,

Yoksulluğun onur gurur bırakmayan acımasız yanı zor,

Bölüşüp, paylaşarak, imkanlar sağlanarak aşılacak biliyorum,

“Gökyüzü dediğin bir dilim ekmek/ bal sürdük üstüne/ karanlığa çiçek ekerek/ Çıktık güneşe/bölüşmeyi bir öğrenebilsek...” demiş dize dize İ. Yıldız,

Da o çocuklu istenenlere,

Hissedemediğim merhamet, hissettiğim kızgınlık ve tepki!...

Yapacağım bölüşümün, özgür yanlarına hayran olduğum “buçuk milletin(!)”, -ki her insan tamdır bana göre”,

Geleneğine, göreneğine, beleşçiliğine, kullandıkları yola- yönteme teşvik olacağını bilmek,

“O çocuğu o kucağa çivileyeceğine” emin olmak her bir yanımı sızlatıyor…

Ve sorgulatıyor…

Bre yetkililer,

Otu, börtü böcüğü koruma adına oraya buraya tabela diken zihniyet,

Oy derdine kapı kapıdolaşan,

Onlara ev köy, iş imkanı veren belediye,

Eğer ki elden geleni ve fazlasını yapıyorsanız,

“Lütfen bu istismarı da önleyin, önlemek zorundasınız!…

Yapmadıysanız da, yapmak durumundasınız!...

Çünkü, “benim sadaka vermeden geçip gidişlerim, öğütlerim, çare değil” o çocuğun her bir hakkını savunmaya…

Eğitimse eğitim; sivil inisiyatif, adı başında“ÇOCUK” ibaresi bulunan STK’lar neredesiniz?

Ne yapmaktasınız?...

Valilik, sosyal yardımlaşma ve dayanışmanın vakıf adresi, kiminle ne işbirliği yapabilirsiniz?...

Yasak koymayı yasal meziyet zanneden sosyal devletimiz neredesiniz?...

“Elinde kağıt mendil satarken, akan sümüğünü kazağına silen çocuk orada, anası babası da orada”

Ya sizler neredesiniz?...