Ümit Turpcu

Bir kentin “HİÇE” sayılan insanları için,

Önce dağıtacağım, toparlamak ise nasip işi…

Bu ilin bir trafik komisyonu var mı?...

Sorunsalını, başınıza gözünüze kakarak başlamak istiyorum, naçizane satırlarıma…

Yok deyinlütfen, -ki yok olma olasılığı içerdiği mantık açısından içlerimize su serpici-

Varsa, ya varsa,

Vahametin son durağıdır bu durum…

Derim o vakit,

“Varsanız neredesiniz,

Ne iş yaparsınız siz değerli din kardeşlerim?...”

“Kör müsünüz, sağır mısınız?...

El göz koordinasyon eksikliğiniz mi var?...”

http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.8182&sourceXmlSearch=&MevzuatIliski=0Llinkinden öğrenebileceğimiz üzre,

Madde 17’de belirtilen il trafik komisyonu üye belirlemesine istinaden,

“Sayın Vali İbrahim Özçimen,

Belediye Başkanı Alaaddin Yılmaz,

İl Emniyet,

İl Jandarma,

Milli Eğitim,

Karayolları temsilcileri,

Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonu’na bağlı ilgili odanın temsilcileri,

Gerçekten sizler oturumlarınızda ne iş yaparsınız?...”

Şehir içinin garibe planlamasında rol alamadınız tamam,

Birbirinize söz geçiremediniz tamam,

Hiyerarşik kurallar işlemedi işleyemedi tamam,

TAMAM yani!...

Meydan diye yapılan düzenlemenin,

Beton üzerine beton atmak dışında,

Hangi aşaması planlıydı?...

Rulo rulo projeyi neresine gömdünüz meydanın?...

Neresi yol,

 Neresi kaldırımvariyayalıktı?...

Diye size değil muhatabı kimse ona sorulmalı değil mi?...

***

De, bitti biter meydanın,

Araç/ yaya güzergahını belirlerken,

“Tabi ki de eeeeen başından nerelerdeydiniz?”

Sormak hakkım/ız…

Haydi deyin, “Vallavardı bir planımız uygulanmadı!...”

“Özrü kabahatinden büyük” vurgusu ile yine ve özellikle sormalıyım,

En işlek insan araç trafiği olduğundan yani merkez olmasından mütevellit,

“Cumhuriyet Caddesi’den katılımın olduğu mevkii,

PTT önüne kadar ki bölüm,

Ciddi arıza, ciddi sıkıntı, ciddi tehlike değil mi sizce!!!...”

Araçlar için sakıncaları da açık ancak özellikle yayalar için…

“Benim ayakkabımı giymenize, yani empati yapmanıza gerek yok, inin araçlarınızdan yürüyün bir, yürüyün görün…”

Diyorum...

Diyorum ki ben,

İnsanız biz…

Çeşit çeşit yaşta,

Çeşitli boy - ebat ve hareket kabiliyetinde,

Çeşitli ve azcık yaşayabildiği sevinçlerle belki pervasız…

En çok da çeşit dertlerle yorgun, dalgın…

İnsanlarız biz…

İşte yukarda sayılan insan olma hasletleri münasebeti ile,

Hasbel kaderööyle,“heryer bize yaya meydanı”,

Deyip, yayıla yayıla gezersek,

Hiiiiçfarketmeden,

Siyah piyonlarla ayrılmış araç yoluna yolumuz düşebilir,

Şah/ken,

Kara piyonun mat hamlesi ileşahbaz durumuna düşeeer,

Çarpılırırız… Çarpılabiliriz… Bir aracın altında kalabiliriz!!!...

Diyorum!!!...

***

Çalakalem bile olsa bir proje üzerinden çalışılmadığının en büyük delili yol düzenlemesi…  -Yol olacak bölüm olsun farklı malzeme ile yapılabilirdi çünkü-

Yolu meydandan ayıran,

Yolun yololduğunu hatırlatacak,

Ne renk ne desen farkı……………

Aralarından rahatlıkla geçebileceğimiz o siyah minik piyon dubalardan başka bir şey ,

Bir şey işte,

Bir uyaran,

Yol çizgisi, levha,

Bir, bir şey,

Yook!...

Olmalı mı evet olmalı,

Mutlaka olmalı!...

Gerekli güvenlik tedbirlerini almak,

Mantıklı manalı bir düzenleme getirmek üzre,

Var olan master planını yürürlüğe koyabilme,

Birilerine söz geçirme kudret ve basireti dileyerek,

İl trafik komisyonumuzu da bir an önce göreve çağırmak,

Ödeviyle selamlar…

Eğer “insanlar uyanık olsun yeter”diyecekseniz,

“Oluuuuuu...”der!...

Değerli yayalarımıza da güzel bir Nazım Hikmet dizesi düzenlemesi ile veda ederim,

En demokratik alan,

Hepimize eşit duruş sergileyen meydanımızda,

“Çarpılmak hürriyetiyle hürüz!…Vesselaaam,

Selam…