Ümit Turpcu

"Bir sözle kuruldu dünya / hep o sözü aradım ve buldum; Emek…"

• Şennur SEZER -

Dünya Emekçi Kadınlar Günü…

Her yerde göz ucuyla da olsa okuyacaksınız, ekranlarda zaplamadan az önce gözünüze çarpacak birkaç söz,

Ne olmuş da bu gün ilan edilmiş…

Özetle;

“154 yıl önce bugün Newyork’ta greve gittikleri fabrikaya kapatılan kadınlardan 129’unun çıkan yangında ölmesi, 38 yıl önce BM’lerin bu günü ilan etmesi, tam 90 yıl önce ise ülkemizde bu günün bazı etkinliklerle kutlanıyor olması gibi…”

Duyacaksınız, göreceksiniz…

Ve diyeceksiniz benim gibi;” Kadın zaten emektir, ayırmak neden?...  Sorunlar dile gelsin konuşulsun çözüm yolunda adımlar atılsın elbette… Ama böyle bir günde, elinin hamurunu sıyıramamış kadınlar da ayrılmasın…”

Hele de Anadolu kadını…

Özverinin adı buğday tanesinde saklı,

Elleri toprak kokan kadınların…

Ama emek ama yemek…

Fedakârlığın adı, bir şehrin kaldırımlarında saklı,

Sabahın köründe, 2 yaşında çocuğunu bakıcıya teslim edip yarı aklı onda ekmek parası arşınlayan dudağı rujlu kadınların…

Ama emek ama ekmek…

Elinde ister orak ister kalem, başında ister yemeni ister süslü bir topuz olsun; ”Kadın zaten EMEKtir…”

Zamanın getirdiği ekonomik, sosyolojik ve de dramatik şartlar her daim ev kadını olan kadına bir de iş kadınlığı sıfatını eklese de,

Kanıyla, teriyle doğurandır kadın…

Bu, sadece bu bile saygı, insanca muamele ve yaşam için yeterli bir meziyettir…

Sadece bu bile, eğitimi, kariyeri evladının yanına amaç olarak ekleyen kadının eşit şartlarda mücadele ve haklarını alması için yeterlidir…

Töreye, yöreye, tecavüze, tacize, cinayetlere, cinnete, medya metası, sömürü evreni olmaya reva değildir…

Genel değil özledir Kadın/İnsan…

Dekoltesi, açığı, kapalısı, markası, yaması, açlığı, açgözlülüğü ile bile,

İNSANDIR…

………………………………………………..

Ve Kropotkin sözü

“Ben bir insanım, katlamayın, sarmayın, bozmayın… “

Yukarda okuduğunuz şunca satır!...

“Bu vurgularla yazmak içimden geldi mi?...”

“Hayır!... “

Ki zaten sizler de anladınız…

İnsan haklarının, özgürlük ve eşitliklerinin kalemleri kırarcasına parçalandığı şu dönemde KADIN HAKKI ayrımı yapmak dahi istemedim…

Ancak, kocasının karısı, mutfağının aşçısı, evinin temizlikçisi, çocuğunun bakıcısı olarak çalışan milyonlarca kadına bunca haksızlığın yanında artı bir haksızlık yapıldığını düşündüğüm için yazdım…

Karşılığı maddi değilse bile saygı olarak değer bulması gereken en yüce değer “EMEK” için yazdım…

Yine de armağanım olsun tüm kadınlara;

Nazım Hikmet “Ve Kadınlarımız”

“bizim kadınlarımız:

korkunç ve mübarek elleri

ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle

anamız, avradımız, yarimiz

ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen

ve soframızdaki yeri

öküzümüzden sonra gelen

ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız

ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki

ve kara sabana koşulan ve ağıllarda

ışıltısında yere saplı bıçakların

oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan

kadınlar,

bizim kadınlarımız…”