Ali Özdemir

Bilişim dünyasının arkaplanında neler olduğu konusunda herkesin geniş bilgisi olması düşünülemez. Bu sektörde yıllardır yaşanan acımasız soygunu sayfalarca yazsam bitiremem.

Türkiye’de 75 milyon nüfus ve 17 milyon kadar hane var. Okulları, resmi daireleri, iş yerlerini göz önüne alırsak 15-20 milyon kadar bilgisayarın kullanımda olduğunu söyleyebiliriz. Bilgisayarların yaptığı işlerin tümünü yapabilen akıllı cep telefonlarını da hesaba katarsak bu rakam 20-25 milyon düzeyine çıkabilir.

Ortalama bilgisayar fiyatını 600-1000 Dolar arası kabul edersek ülkemizde 10-15 milyar dolarlık makine stokunun olduğunu tespit edebiliriz.

Elektronik devrelerden oluşan bir bilgisayar, yazılımlar olmadan hiçbir işe yaramaz. O nedenle, yazı, çizim, iletişim, resim, tasarım, müzik, video, eğitim için hazırlanmış yazılımlara gereksinim duyarız.

Dünyada kullanılan yazılımların çoğunun üreticisi ABD’deki şirketler ya da kişilerdir. Dünyanın çeşitli noktalarında yaşayan üretken bireyler ya da şirketler popüler (ilgi gören) bir yazılım ürettiğinde bu hemen ABD firmaları tarafından satın alınmakta ya da benzeri üretilmektedir.

Ülkemizde kullanılan bilgisayarların hemen hemen tümü Windows firması tarafından üretilen işletim sistemi (ana yazılım) ile çalışmaktadır. Bilgisayara sadece Windows işletim sistemi yazılımını kurmakla her işi yapmak olası değildir. Kitap, gazete, mimari proje, fotoğraf düzenleme gibi işlemler için pahalı yazılımlara gerek vardır.

Giyim sektörü her yıl bilinçli olarak renkleri, modelleri değiştirip bunları moda diye yutturduğu gibi, bilişim sektörü de her yıl yeni (?) modeller, yeni sürüm yazılımlar çıkartarak acımasız bir soygun sarmalını işletmektedir.

Türk halkı medya reklamlarına, bilişim sektöründe faaliyet gösteren dergilere, internet sitelerine bakarak ürün tercihi yapmaktadır. Sürekli tekrarlanan reklamların etkisinde kalan yurttaşlar gereksinimlerini karşılayacak sistemleri değil çok pahalı modelleri almaya yönlendirilmektedir.

Çift çekirdekli, dört çekirdekli, ultra, süper, mega, turbo, daha ince, daha hafif, daha hızlı gibi laflarla satılan pahalı ürünler süs olmanın ötesinde bir işlev yerine getirmiyorlar. Örneğin 10 yaşındaki bir çocuğun ihtiyacını karşılayacak 500 Dolarlık dizüstü bilgisayarı değil 2000 Dolarlık modeli tercih etmek döviz kaybından başka bir şey değildir. Sadece yazı yazacak, müzik dinleyecek bir kişinin mühendislik tasarımlarının yapılacağı makineyi almasına lüzum yoktur.

Ülkemiz Windows işletim sistemini kullanmaya mahkum edilmiş durumdadır. Okumuş, eğitim almış, bilinçlendirilmiş insanlarımız bile açık kaynak kodlu, parasız ya da çok ucuza sunulan yazılımlara burun kıvırmaktadır.

2012 itibariyle işletim sistemi, yazı, resim, çizim, sunum, müzik, video, oyun için hiç para harcamadan erişilebilecek yazılımlar vardır.

Devleti yönetenlerin bu konuda teşvik edici yasa ve yönetmelikleri çıkarmaları şarttır. 1980’li yıllardan bu yana yaygınlaşmaya başlayan bilgisayarların sadece yazılımlarına 30 yılda ödediğimiz para 100 milyar dolardan fazladır.

Bir çok üniversitemiz, uzmanımız, bilişimcimiz var ama dünya pazarlarına gururla sunabileceğimiz 10 tane yazılımımız bile yok ne yazık ki.

Dünyanın saygın, sözü dinlenen, itibar gören, zengin, aranan, takip edilen bir ülkesi olmayı istemekten başka bir amacım yoktur.

Türkiye 7.5 milyarlık dünyanın yüzde 1’lik kitlesini oluşturmaktadır. Yani bu gezegende yaşayan her 100 insanın 1 tanesi Türkiye’dedir. Ancak dünya ekonomi pastasından aldığımız pay yüzde 0,2-0,3 düzeyinde olup 4-5 kat azdır.

Özet olarak, her yıl yeni modeli çıkartılan bilgisayar yazılımları aracılığıyla acımasız biçimde soyuluyoruz. Corel Draw, PhotoShop, AutoCAD, MS Office, Solid Works vb. gibi yazılımların ne kadar yüksek fiyata satıldığını internet üzerinden araştırma yaparak tespit edebilirsiniz.

www.aliozdemir.net

KIBRIS