Ali Özdemir

Farklı kaynaklarda toplam nüfusu 800 bin ile 1 milyon 100 bin arasında olduğu söylenen Güney Kıbrıs Rum toplumu Mart 2013 itibariyle ekonomik olarak iflas etmiştir.

Rum siyasetçileri bankalarda 100 bin Euro'dan (235 bin TL) fazla parası bulunanların varlıklarına resmen el koydu. 

Kıbrıs'ın kuzeyinde yaşayan 300 bin kişilik Türk toplumuna 60-70 yıldır olmadık eziyetleri yapan, ekonomik ablukaya alan, üçüncü ülkelere göçe zorlayan, asimile etmeye çalışan, dünyadan izole eden Rumlar öyle bir çukura düştüler ki 100 yılda bile kurtulmaları zor görünüyor.

Rumlar bankalarından cüz'i miktarda para çekebiliyorlar. Esnaf bankaların verdiği kredi kartlarını para yerine kabul etmeyip nakit ödeme talep ediyor.

Güneyde kamudan emekli maaşı alan 70 bin kadar Rum'a aylık olarak sadece 524 Euro güç bela ödenebiliyor.

Büyük Rum bankaları, marketleri, alışveriş merkezleri birer birer batıyor.

AB'ye üye olduktan sonra şımarık çocuk edasıyla havuzlu villalara, 3000 cc motorlu arazi taşıtlarına, ultra lüks ev eşyalarına abanan Rumlar yıllarca yılda 1 milyar dolarlık ihracat yapabilirken 7 milyar dolarlık ithalat yaptılar.

Gösteriş üzerine kurulu, üretmeden tüketen Kıbrıs Rumlarının ipini Almanya'nın önderliğindeki AB ülkeleri çektiler.

İsrafa, şatafata, 13-14 maaşa, cari açığa devam ederseniz açlıktan ölürsünüz öngörüsüyle yüzyüze gelen Rumlar ne yapacaklarını bilemez hale düşmüşlerdir.

Açlık, sefalet tehlikesiyle karşı karşıya olan Rumlar Türkiye'ye KKTC'ye ettiği kötülüklerin cezasını çekmeye başlamıştır.

Türklere tepeden bakan, bizleri insan olarak bile görmeyen Ortodoks Hıristiyan Rumlar ekonomik krizin tokatını yedikçe Türkiye'ye el açar duruma gelecekler ve KKTC'ye uyguladıkları ablukayı kaldırmak zorunda kalacaklar diye düşünüyorum.

2003'te Annan Planına evet deyin, AB'ye girin, para içinde yüzmeye başlayın söylemini kullanan liberal (?) aydınlar Rumların düştüğü perişan hal hakkında çık çıkaramıyorlar. Sanırım utanç içinde yaşıyorlar. Yalanları onların peşini bırakmıyor.