Ali Özdemir

30 yıldır sıklıkla şunu duyarım: "En kolay iş öğretmenlik. Hiç yorulmazlar. Ter dökmezler. Çok tatil yaparlar..."

 

Bunlara pek ehemmiyet vermem. Mesleğini idealistçe yapan öğretmenler yılın 365 günü çalışır, okur, öğrenir ve bilgi üretir.

Her meslek grubunda olduğu gibi eğitimci camiasında da bu ülkeye zerre faydası olmayan insanlar mutlaka vardır...

 

Benim çevremde de:

- Hiç kitap okumayan

- Hiç mesleki kursa gitmeyen

- E-posta gönderemeyen

- Sunum hazırlayamayan

- Ders videosu yapamayan

- Sürekli rapor, izin alan

- 30-40 yıl aynı kitabı kullanan

- Toplumdan kopuk

- Projelerden kaçan

- Toplantılarda uyuyan öğretmenler maalesef vardır.

 

Ancak, bu ülke için çırpınan on binlerce öğretmen hala mevcuttur.

Kamuda, bir şehirde, sayabildiğime göre 40 kadar farklı devlet dairesi faaliyet göstermektedir. Bu kurumlarda görev yapan çeşitli meslek dallarında tanıdıklarım mevcut. Bazen itiraf niteliğinde açıklamalar yaparlar... T, D, N, M, U, ... gibi kurumlarda günlük "verimli çalışma süresinin" 1 saat olduğunu ifade ederler...

 

Maalesef kamuda verimlilik, zaman, üretim, bilim, teknik, standart, hız, fayda kavramları unutulmuştur.

 

Devlete ait tüm misafirhaneler. tesisler, lojmanlar satılmalı, çalışma sürelerinin verimliliği gözden geçirilmelidir.

 

5000'den az nüfuslu ilçeler hemen köye çevrilmelidir. Kadıköy ilçesi 3 milyon nüfusa sahipken, ülkemizdeki onlarca ilçenin nüfusu 5000'in altına inmiştir.

 

Minicik ilçelerde onlarca müdüre, amire, bürokratik yapıya artık gerek yoktur... Çok sayıda kamusal işlem web üzerinden halledilebilir olmuştur.