Fatime Hilal ERDOĞAN

Dünya vahşi bir şeffaflığa doğru yol alıyor. Herkesin "yayıncı" olduğu bu dünyada kurallar değişiyor.

Devletler ve şirketler her geçen gün şeffaflaşıyor. 

Şeffaflık bu zamanın ruhunu yansıtan en önemli kavramlardan biri olması gerektiğini düşünüyorum ama günümüzdeki olaylar bunun aksini göstermekle bu cümlemi çürütüyor.

Ketum olmaya ihtiyaç duymak aslında yolunda gitmeyen, olması gerektiği gibi yapılmayan, örtbas edilmeye çalışılan bir durum olduğunu gösteriyor.

Sadece kurumsal ya da siyasi hayatta değil bireysel hayatlarımızda da gizleyecek hiçbir şeyimizin olmaması gerekir.

Şeffaflık kendine güvenin yansımasıdır.

Bir insan ya da kurum kendine ne kadar güvenirse o kadar şeffaf olur.

Şeffaf davranışlar da karşı tarafın güvenini artırır. Güven ve şeffaflık birbirini besler. 

Şeffaflıkla birlikte bu zamanın ruhunu yansıtan kavramlar “güven”,“sorumluluk”, “hesap verme” ve “katılımcılık” kavramlarıdır ki dünya olaylarında kimsenin sorumluluğunu bilmediği ve hesap verme gibi bir yükümlüğü hissetmediği, insanların olayları normalmiş gibi izlenmesine ortak olunduğu bir dünyada yaşıyoruz.

Daha doğrusu şeffaflığın dışladığı bir kavramı yani kontrolcülüğü benimseyen ve bunu bir güçmüş gibi masum insanların üzerinde kullananların ruhundan şüphe etmek gerektiğini vurgulamak isterim.

Bu kontrolü nasıl terk edeceğimizi, kontrol olmayan bir ortamda insanların sorumlu davranmasını nasıl sağlayacağımızı, nasıl hesap vermeye gönüllü bir kültür yaratacağımızı her gün düşünmemiz gerekir.

Bence bugün liderliğin önemli görevlerinden biri bu niteliklere sahip bir kültür inşa etmektir. 

Vicdandan yoksul olan insanların başlarını kaldırıp olanları daha ne zamana kadar izlemeleri gerekecek, müdahale etmeleri için daha kaç zaman geçmesi gerekir, kaç beden daha şeffaf ruhunu teslim etmeleri  gerekiyor bilmiyorum ama BU ZAMANIN RUHU SADECE ŞEFFAFLIK İSTİYOR..!!!