Hamza Canbaş

BİZİM Belediye Başkanı Sayın Alaattin Yılmaz’ın en büyük sorunu, halkın kendisini anlamadığını düşünmesinden kaynaklanıyor. Bu yüzdendir ki, zaman zaman insanlara yönelik çıkışlarda bulunuyor. “Bolulular afyon yutmuştur” veya “Cesetleri Bolulu, ruhları hain” gibi cümleler Sayın Başkanın ağzından inci tanelerinin istiridyeden çıkışları gibi çıkmışlardır(!) Beden yerine ceset derken, ağzı bir istiridye şeklinde açılıyor ve orada, tam da küçük dilinin orasında ki‘ceset’ kelimesi bütün bir okyanusu aydınlatıyor(!)

                Misal, ben Sayın Başkanın bu cümlelerine hiç alınmıyorum. Bir kere hiç afyon yutmadım, ikincisi ruhen ve bedenen Bolu’ya hiç hainlik yapmadım. Belediye’den aldığım hizmetlerin karşılığını ise kuruşu kuruşuna hep ödüyorum. Belediyeye hiç borcum yok. Öyleyse ne diye hain olayım ki. Böyle düşündüğümde Sayın Başkana kızmıyorum bile. Çünkü bana söylemediğini biliyorum.

                Bolu halkı ile Belediye Başkanı arasındaki anlaşmazlığını nedenini galiba buldum. Her iki tarafta birbirini anlamıyor. Sayın Başkan yaptıklarının takdir edilmesini istiyor. Ki bu doğal ve insancıl bir duygudur. Buna katılıyorum elbette ki. Ama halk başkan gibi düşünmüyor. Yani halk, kısaca, “Madem başkan oldun bizlere bir sürü vaatlerde bulundun. Ne diye bunları yapınca övünüyorsun ki. Zaten yapmayacak mıydın? İnsan görevini yaptı diye alkış bekler mi?” diyor. İşte bu noktada halk ile Belediye Başkanı anlaşamıyor.

                Ben Sayın Başkanı gayet iyi anlıyorum. Zeki olduğunu da daha önceleri söylemiştim. Sorunda, Başkanın zekâsı ile halkın zekâsının aynı paralelde olmaması. İşte bu sorun, bütün sorunların temelini oluşturuyor. Misal herkes şehir içi yolların kötü olmasını, delik deşik olmasını eleştiriyor. Bana göre bu tamamen haksız bir eleştiri. Ben süper zekâmla, yani başkana eşit bir zekâm olduğu için şehir içi yolların neden böyle olduğunu çözmüş bulunmaktayım. Başkan bu yolları yapmamakla çok haklıdır. Zira bizim ilimizde taksi sayısından çok jeep (cip) bulunmaktadır. Bu büyük tank gibi araçların gidebileceği standartlarda yol gereklidir. İşte şehir içindeki yolların bu şekilde olması hep bu yüzdendir. Yollar bozuk diye Sayın Başkana kızanlara sesleniyorum,“Azıcık zekâ seviyenizi yükseltin. Sayın Başkanın zekâ seviyesine gelseydiniz sizde onu iyi anlayabilirdiniz.”

Darbecilerin takımı düştü

Benim bildiğim Yener abi beddua etmez. Ama gönül kırgınlığı neticesinde “ah” etmiş olabilir. Sanırım 1980-1981 yılındaki Türkiye Kupası Finalinden sonra Ankaragücü’e ettiği “ah” neticesine ulaştı ve Kenan Paşa’nın takımı geldiği yere döndü. Yazımın bundan sonrasının Yener abi ile artık hiç ilgisi yok. Onu sevinçleriyle baş başa bırakmak istiyorum.

Zira beni hafakanlar basmaya başladı. İki gündür geceleri kâbuslar görüyorum. Geçen gece rüyamda bizim sokaktan geçen tankları falan gördüm. Uyanıp kahvaltı yaparken bile, hatta iş yerime gelirken bile yolda hep şöyle düşündüm. Yeni bir darbe yapılacak. Ankaragücü’nün küme düşmesi ile yeni bir darbenin alt yapısı mı oluşturuluyor diye düşünce beynimi kemirmeye başladı.

                Gerçi hiç ihtimal vermiyorum ama darbeci bir paşa sayesinde kendisini 1.ligde bulan bir takım, darbe yapmanın hemen hemen imkânsız olduğu bir süreçte küme düştü; keser döner sap döner hesabı bir gün darbe yapacak kişilerin, darbe bahanesi olsun diye Ankaragücü küme düşürülmüş olabilir. “Türk Silahlı Kuvvetleri yönetime el koymuştur. Zira Ankaragücü’nün süper ligde olması gerekmektedir.” Eeee iyi de, Hasan Mutlucan’da vefat etti. Şimdi kim anons edecek darbeyi. Galiba Ankaragücü uzun yıllar orada kalmak zorunda.