Hamza Canbaş

            ŞU insanların,  mal, mülk, kariyer vb hırsları beni kendilerinden nefret ettiriyor. Misal ben sağlık sektöründe özellikle doktorlardan acayip gıcık kaparım. Tabi ki sözlerim işlerini düzgün yapan, içlerinde Allah korkusu taşıyanları tenzih ederek söylüyorum. Ülkenin medikal soygunlarında bugüne kadar bir doktor ismi geçmese şaşarım. İlaç yolsuzlukları, reçete yolsuzları vs yüzünden soygun düzenine alet olmalarını bir türlü anlayamam. Ancak insanın içindeki daha çok para kazanma hırsı olunca yapacak bir şeyi olmuyor demek ki. Sanırsınız ki açlık ya da yoksulluk sınırında yaşıyorlar. Ha keza hukukçulara da benzer haberler yüzünden güvenim yoktur. Elbette ki gazete ve televizyon haberleri yüzünden hukukçuların tamamını aynı ölçüde değerlendiremeyiz ama rüşvet almaktan yargılanan yargıç ve savcıların olduğu ülkede adaletten söz edilebilir mi?

                Şöyle hafızamın derinliklerinde bulunan gazete arşivlerini gözümün önüne getiriyorum da, ülkede ne kadar usulsüzlük varsa hepsinde kocaman kocaman diploma sahiplerinin imzaları bulunuyor. Örneğin banka hortumcuları aklıma geliyor her biri Türkiye’de üniversite bitirdikleri yetmiyor olacak ki, yurtdışında da anlı şanlı üniversitelerde doktora falan yapmışlar. Şimdi bu soygun ve talan düzeni iktidara yakın olanlar tarafından yapılıyor olması kesinlikle bir tesadüfî değildir. Onlar bu işi yapabilmek için o kadar çok dirsek çürütmüş oluyorlar zaten. Çünkü bir yerde parsa kapabilmenin en iyi yolu “erke” yalakalıktan geçiyor. Kendi gücünün farkında olmayanlar başka “erklere” yalakalık yapmak zorunda kalıyorlarsa, bunun sebebi sadece diploma almak için okuduklarından kaynaklanıyor. Oysa adam olmak için okusalar bunları yapmayacaklar.

                Son günlerde Bolu’daki bazı mimarlara da enikonu gıcık oldum. Kendilerine verilen rızıkların Allah tarafından değil de bir makam erkinden geldiğini düşünen zavallı diplomalılar mal mülk sevdasına kapılıp erkin emrine girmeye can atmaları benim aklımın alacağı konuların dışına çıkıyor. Hoş zaten bende akıl olsa içimde onların tekerine çomak sokmak düşüncesini barındırmam. Doğaldır ki insan yaşadıkça tanıyor diğer insanları. Oysa geçmişte saygı duyduğum günler aklıma geliyor da, gülüyorum kendi kendime. Hey benim Allah’ım bu insanları tanımak için bunca yıla gerek var mıydı? Neyse isyanım elbette ki Allah’a değil, yaşadıkça öğreniyoruz kimin kim olduğunu? Yazıklar olsun demekten başka bir şey gelmiyor içimden zavallı diplomalılara…

                Neyse, zavallılara daha fazla diyecek bir söz bulamıyorum. Ancak onlara yine de şunu hatırlatayım ki, ramazan ayına girerken kulaklarına küpe olsun. Rızkın hangi erk tarafından verildiğini unutmuş olabilirler.

"Siz rızkı ancak Allah katında arayın, O'na ibadet edin..."(Ankebut: 29/17) (Allahü teâlânın rızık vermediği, bir canlı yoktur.) [Hûd 6], (Birçok canlı, rızkını kendi elde edemez. Sizin de, onların da rızkını Allah verir.) [Ankebût 60], (Rabbin, rızkı dilediğine bol verir, dilediğine daraltır.) [İsrâ 30], Allahın kimine çok, kimine az rızık verdiğini çok kimse bilmez. (Sebe’ 36)