Hamza Canbaş

BİLİYORSUNUZBolu Belediyesinin Almanya Neuss Belediyesi ortaklığı ile Yaşlılar Köyü kurma projesi var.

Bana göre, bu proje Bolu Belediyesi Başkanı Alaaddin Yılmaz’ın insana dair en iyi hizmetlerinden birisi. Zaten kendisi de bu projesinin insana dair olduğunu açıklarken, “Yaşlılarımızın ahir ömürlerini huzur içinde geçirebilmeleri için Bolu’da Yaşlılar Köyü kurmaya çalışıyoruz” dedi.

Hani muhalif olmak için değil de, naçizane bir fikrimi buradan beyan etmek istiyorum; “Yaşlılar Köyü” ismi bana biraz ürkütücü geliyor. Tıpkı “Huzurevi” isminde olduğu gibi. İnsanın psikolojik olarak moral seviyesini düşürüyor.

“Huzurevi”demişken, konuyu biraz başka tarafa çekeyim. Malumunuz olduğu üzere, bizim ülkemizde “Huzurevi” olgusu biraz ayıp olarak algılanıyor. Misal, “Huzurevine düşmek” kelimesi de bunu ifade ediyor zaten. Ayrıca bizim toplumumuzda da yakını huzurevinde kalan kimselere de pekiyi gözle bakılmıyor. Esasında, Allah hiç kimseye bir büyüğünü Huzurevine bıraktırmasın.

Birgün, Sosyal Hizmetler İl Müdürü Kadir Pulat Bey ile sohbetimiz sırasında, (Kendisi o zaman İzzet Baysal Huzurevi Müdürü idi) kurumun yani Devletin yaşlılara çok iyi baktığını anlattı. Gözlerimle de gördüm, orada yaşlılarımıza gerçekten de bir evladın babasına yapamayacağı hizmetten daha iyisini yapıyorlar. Bir yaşlının elinin tırnaklarının kesilmesi, vücudunun yıkanması falan sıradan olaylar, aklınıza gelebilecek kişisel her türlü bakımları yapılıyor. Ama yine de insanlarımızdaki “Huzurevi” algısı nedeniyle orada yaşlılar mutlu olamıyorlar. Kendilerinin evlatları tarafından bakılmadığı için huzurevine bırakıldığını düşünüyorlar. İçlerinde de sürekli bir evlat hasreti olduğundan bir türlü mutlu olamıyorlar. Yani ben Huzurevlerinde kalan yaşlılarımızın gözlerine baktığımda böyle olduklarını düşünüyorum. 

Yukarıda anlattığım örnekte olduğu gibi, Bolu Belediyesinin yapmaya çalıştığı “Yaşlılar Köyü ”nün de benzer bir olgu ile yapılacak olması beni düşündürüyor.

Bir kere o köye yerleşen bir yaşlı çift doğal olarak hayata dair yaşama sevincini kaybedecektir. Çünkü bilir ki, o köyden sonra gideceği yer topraktır. Gerçi hepimizin gideceği yer aynı ama yine de hiç kimse yaşı ne olursa olsun ölümü kendisine yakıştıramayacaktır.

İki de bir, bir insana ölümü hatırlatmak kişinin psikolojisini bozabileceğini düşündüğüm için bu fikri ortaya attım. Sayın Belediye Başkanı açıklamasında “ahir ömür” yani “ömrünün son günleri” cümlesini kullanarak, insanlara baştan, “artık ölmek zamanı” geldiğini yüzlerine söylemiş olmuyor mu? Ya da insanlar bu köyün kapısından içeri girerken tabelada “Yaşlılar Köyü” yazısını görünce ne hisseder ki. Nereye gidiyorsun diye sorulduğunda, kaç kişi ölmeye gidiyorum der çok merak ediyorum.

Huzurevi örneğinde anlattım; hizmet, bakım, aktivasyon ne kadar iyi olursa olsun, eğer insanda “yaşlandım öleceğim” psikolojisi oluşursa, kimse orada mutlu yaşamaz. Bu yüzden, “Yaşlılar Köyü” isminin değiştirilmesinin iyi olacağını düşünüyorum. Örneğin, “İkinci bahar köyü” olabilir. Ya da buna benzer bir başka isimlerde bulunabilir. Ama “Yaşlılar Köyü” olmasın. Yoksa güzelim Belediye hizmeti ilerleyen yıllarda güme gidebilir.

Bu arada, Huzurevlerinin ismi de “Huzurevi” olmasın. Ayrıca, bizim ülkemizde birde “Kadın Sığınma Evleri” var. Amaç belli, kocasından darp gören kadınları koruma altına alıyorlar. Şimdi o evin adı “Kadın Sığınma Evi” olduğunda acaba kadın kocasından yediği dayağı unutabiliyor mudur? Kesinlikle hayır. Aksine yediği dayak hiç aklından çıkmıyordur. Bir kere kadın o evde bir sığıntı olarak yaşadığını biliyor.

Lütfen bu tür yerle başka isimler bulalım artık.