Vehbi Camgöz

         Yine bir rahmet ayını geride bıraktık. İslam dünyası bu yılda, mübarek, ramazan bayramını;  savaş, kan, açlık, sefalet ve gözyaşları içinde geçiriyor.

         Coğrafyamızın neredeyse tamamında, bu acılar yaşanıyor. Ülkemiz 30 yıldan beri karşılıklı ırkçılık belasına binlerce insanını kaybetmiş, halende kaybetmeye devam etmekte. Bu mübarek ramazan ayında her gün ocaklarımıza ateş düşmektedir.   

         En yakın komşumuz; 8 seneden beri, Amerika işgalinde milyonlarca insanını kaybetmiş, milyonlarca kadının ırzına geçilmiş, 4 milyon çocuk yetim kalmış, 10 milyon insan evsiz kalmış, buda yetmezmiş gibi, işgal kuvvetinin fitnesi ile birbirlerini boğazlamaya devam etmektedirler.

         Hemen güneyimizdeki komşumuzda, despot yönetime karşı ayaklanan Müslümanlar, öldürülmeye devam ederken, komşularının kılı kıpırdamıyor. Her gün onlarca muhalif katlediliyor. Güvendikleri ülkemiz laf salatasından başka bir icraat üretemiyor. Kendisine sığınan sığınmacılara Esat tan daha haşin davranış gösterdiği için yangına geri dönmeyi tercih ediyorlar. Gelen sığınmacıların yarısından daha fazlası ölümü göze alarak ülkelerine geri gidiyor.

         Libya da, son 6 ayda 50 binden fazla insan hem Kaddafinin, hem batının silahları ile öldürüldü, halende öldürülmeye devam ediyor. Daha ne kadar insanımızın öleceği belli değil.

         Tunus ta ve Mısır da aynı olaylar yaşandı. Halen belirsizlik devam ediyor.

         Bölgemizdeki Siyonist devlet; Müslümanların bu perişanlığından istifade ederek tüm Müslümanların onurlarına dokunacak hareketleri tam gaz sürdürüyor. Filistin de, özellikle Gazze de insanlık dışı uygulamalarına devam ederken, hiçbir İslam ülkesi iki paralık Siyonist’e dur deme cesaretini gösteremediği için bir buçuk milyarlık İslam dünyasına zillet yaşatmaya devam ediyor.

         Hıristiyan batı dünyası; İslam dünyasının zenginliklerini sömürmeye devam ediyor. Bunu da o ülkelerin ya idarecilerini, ya da askeri güçlerini kendisine ram ederek yapıyor. Bu sömürüler dolayısı ile zengin yer altı kaynaklarının varlığına rağmen özellikle Afrika da milyonlarca insan ve özellikle çocuklar açlıktan ölüyor.

         Bugün Somali de, açlığın tamamen yok edilmesi için sadece 2 milyar dolara ihtiyaç olduğu hesaplanıyor. Eğer bu meblağ bulunup, akıllı yatırımlar yapılırsa, açlıktan ölen kimse kalmayacak. Ama bu bile bulunamıyor. Oysa İslam dünyasında yüzlerce aile, dolar milyarderi bunlardan 40 tanesi de ülkemizde. Buna rağmen, bir aylık seferberlikte toplanan para sadece 200 milyon dolar yani ihtiyacın onda biri.

         Ülkemizdeki abdestli sermayedarlar nerede? Hani daha çok kazanmanın gerekçesi, daha çok yardım etmek değilmiydi?  Neden cipe biniyorsunuz diye eleştirince, bunu söylüyorlardı. Merak ediyorum, acaba cipe binen Müslümanlardan kaç tanesi ciplerini satıp Somali ye gönderdi? Duyanınız oldu mu?

         Fazla uzatmaya gerek yok bu şartlar altında bayram kutlamak içimize siniyor mu? Merak ediyorum. Benim şahsen içime hiç sinmiyor. Allah tan temennim bize bundan sonra bayram gibi bayramlar geçirmeyi nasip etmesidir. Kansız, kavgasız, hakça üretilip, hakça bölüşülen, mazlumların haklarının zenginlerce çalınmadığı bir dünya da kutlanacak bayramlar diliyorum.

         Selamlarımla…..