Vehbi Camgöz

         Özellikle 28 Şubat “post modern” darbesinden sonra, bazı liberal!! Müslümanlarda moda deyimi ile fikri eksen kayması çok bariz bir şekilde görülmeye başlandı.

         Sözü edilen darbenin verdiği yılgınlıktan mıdır, başka bir saikle midir bilemediğim bir sebeple, özellikle kendilerine “Müslüman aydın” denen kitlede gözlemlediğim fakat anlamakta güçlük çektiğim, bir değişim yaşandı, yaşanıyor.

         Darbe sürecine kadar hemen hepsi “İslamcı” ve “şeriatçı” olan bu insanlar, adeta gökten kendilerine vahiy gelmişçesine; kendilerinin Müslüman olduklarını, ama İslamcı olmadıklarını sık, sık yerli yersiz belirtmek gereği duyar oldular. Hatta bazıları; “İslamcı” tabirini öylesine küçümsemeye başladı ki; “ İslamcılık leblebicilik gibi bir şey” diye alay edenlerine bile rastladık.

         Çok az bir kısmı dünya görüşlerini hatta siyasi kamplarını bile değiştirip, kendilerine “dönek” dedirttiler. Bundan da hiç gocunmadılar, marifetmiş gibi bu durumla övünüp, karşı kampta köşe kapma gayretine girdiler. 

         Bazıları, bu süreçte zenginleşip, televizyonlar kurarak, daha önce ellerini öpüp, çantalarını taşıdıkları insanları zor günlerinde, muarızlarının diliyle suçlamaktan geri durmadılar. Bunu yapanlar öyle sıradan cahil insanlar değil, aksine her gün kendi televizyonlarında kuran tefsiri yapan insanlardır.

         Yaşım gereği son 40 yılda; siyasi kültürel ve sosyolojik olay ve dönüşümleri yakından takibe çalışmış bir Müslüman olarak, yaşanılan bu ve bunun gibi değişim ve savruluşların Müslümanları, kuran ve sünnetin çizgi ve hassasiyetinden uzaklaştırıp, tağuti, “la dini” sistemleri normal görme noktasına getirdiğini düşünüyorum. Bazı değişimlerin bir kısım cemaat ve oluşumları iman ve İslam eksenin den uzaklaştırıp, özellikle “ehli kitap” denen batının kucağına ittiğine şahit olduk   

         Mesela: 1960ların başında ülkemizde var olan bir cemaatin yaşadığı değişim macerası buna en iyi örnektir. O tarihlerde tarafsız bir gözlemciye deseydiniz ki; “ şu toplumu incele, bu toplumda sivil, davası için çile çeken, kurulu düzene muhalif, İslami cemaat hangisidir bize söyle” hemen basit bir inceleme ile bu cemaatin adını verirdi.

         Bugün aynı incelemeyi yaptırıp, deseniz ki; “ülkemizi incele ve bu ülkede, adı İslami cemaat olarak bilinmesine rağmen kendi toplumu ve imanı için mücadele yerine ülke Müslümanlarını küresel hakim güçlere ve kurulu düzene, entegre etmek isteyen, toplumu onların menfaati doğrultusunda oluşturup kurtuluşu onlara yamanmakta gören cemaat hangisidir?” diye sorsanız size aynı cemaati gösterir.

        Cemaat ismi vermeme gerek yok zaten herkes biliyor. Değiştirip dönüştürme batılıların her zaman uygulaya geldikleri metot dur. Halende bu metodu uygulamaya devam ediyorlar. Maalesef sadece anlatılan cemaate değil birçoğuna bu usul uygulanmıştır.

         Son on senede de Milli Görüş’e bu ameliye uygulandı. İslamcılığından ve şeriatçılığından kuşku duyulmayan, bu uğurda çileler çekip, birçok defa kapısına kilit vurulan, mensupları hücrelerden geçirilip, siyaset yasağı konan bu topluluktan; İslamcılığı reddeden, İngiliz tipi “muhafazakâr demokratlar” türetildi. Bu da hem dış dinamikler hem de onların iç uzantıları, “etkin güçler” marifeti ile yapıldı.

         Dediğim gibi, batının âdetidir. Eğer bir hareketi, önüne geçip önleyemiyorlarsa, için nüfuz edip, değiştirip kendileri için zararsız hale getirip, “ılımlılaştırıp” kendi gayelerine hizmet eder hale getirmektedirler. Ülkemizdeki birçok İslami gurup ve cemaatler bu kabil operasyonlara tabi tutulmuşlardır.

         Son günlerde bazı “muhafazakâr liberallerin” İslamcılığı aşağılayıp, kurulu düzenlere uyum sağlamaları konusunda gayret sarf etmedikleri için eleştirmelerinin sebebi aslında “ağababalarına” yaranma gayretinden başka bir şey değildir.

         Hakkın ve adaletin hâkimiyeti için çalışmaktan vazgeçip, batılı ve batıl sistemlere uyum için gayret sarf etmiyor, demokrasiyi benimseyip içselleştirmiyorlar diye Müslümanları eleştirme noktasına getiren değişim, Müslüman’ın imanına zarar vermez mi?

         Selamlarımla…