Vehbi Camgöz

              Başbakanımız bugünlerde bu konuyu gündeme getirdi. Kimilerine göre, gündemde tartışılan Uludere olayını gündemden düşürmek istediği için bu konunun tartışılmasını istemiş olabilir. Velev ki; o maksatla gündeme getirilmiş olsa bile, öteden beri toplumun kanayan yarası olan bu konunun gündeme getirilip tartışılmasını ve inancımıza uygun bir çözüm üretilme imkânı verme ihtimali açısından olumlu buluyorum.

            Bu konu palas-pandıras gündeme gelince hemen her kesimden tartışmaya katılanlar oldu. Kadın dernekleri, siyasi partiler, sivil toplum örgütleri bu konudaki görüşlerini açıkladılar. Görüş açıklayanların tamamı, başbakanın görüşlerini kıyasıya eleştirdiler. Başbakan “kürtaj Uludere katliamına benzer bir cinayettir” dediği için kıyasıya eleştirildi.

            Bana göre bu cinayeti Uludere ile mukayese etmek kürtaj cinayetini hafife almak anlamına gelir. Çünkü Uludere de işlenen katliam çok büyük bir ihtimalle hata neticesi işlenmiştir. Oysa kürtaj cinayetleri, bilerek, düşünerek, tasarlayarak işlenmektedir. O bakımdan kürtaj Uludere olayından çok daha büyük cinayet ve katliamı ifade eder. Uludere ve emsali olaylar nadiren görülür ve en fazla yılda, 50-60 kişinin katlini sağlarken, kürtaj yılda binlerce, hatta yüzbinlerce yapılıp, yüzbinlerin ölümünü sağlıyor.  

          Öyle anlaşılıyor ki; hükümet bu konuyu kısa zamanda ele alıp, yasal bir düzenleme yapmak istiyor. Tek başına kürtaj konusunu ele alıp, onu yasaklayarak bu cinayetleri önlemek pek mümkün görünmüyor. Eğer sadece kürtaj yasaklanırsa, cinayetleri önlemek mümkün olmaz. Nitekim daha önce yasak olmasına rağmen bu önlenemedi. Maddi durumu iyi olanlar özel doktorlara metreslerini götürüp, özel mekânlar da kürtaj yaptırırdı. Daha da zengin olanlarda Avrupa da, Amerika da özel hastaneler de yaptırırdı. Fakirlerde ya yarım yamalak tıbbi bilgisi olan yardımcı sağlık personeline yaptırır, ya da yaşlı kadınlara, ebelere, kocakarı ilacı yaptırarak düşük yapılmasını sağlarlardı. Genellikle de yaptırdıklarının bedelini canları ile öderlerdi.  

           Eğer bu konu temelinden çözülmek isteniyorsa, toplumdaki gayr-i meşru cinsel ilişkinin yolları kesilmeli. Çünkü hepimiz biliyoruz ki; evli çiftlerden kürtaja başvuranların sayısı iddia edildiği kadar çok değil. Evli çiftler ancak sağlık nedeniyle istenmeyen gebeliklerin önüne geçmektedirler. Bu da daha istisnai bir durumdur. Ama özellikle genç kızların daha evlenmeden nikâhsız cinsel ilişkiye giren ve hamile kalanların tamamı kürtaja başvurmaktadır. Bunların nikâhsız cinsel ilişkiye girmelerinin önünde herhangi bir yasal engel ve yaptırım bulunmamaktadır. Hükümet bunun neticesi ile mücadele edeceğine kürtaja giden bu yolu tıkamalıdır.

           Bu ülkede 2005 yılı Haziran ayına kadar zinanın bir cezası vardı. Az ya da çok bu fiilin birde cezası vardı. Ama ne yazık ki hükümet Avrupa birliği aşkına zinayı suç olmaktan çıkardı. Herhangi bir istatistiğe rastlamadım ama o tarihten sonra yapılan kürtaj sayısında astronomik artışlar yaşanmıştır.

            Ama gene de, tıbbi gereklerle yapılan gebeliğe son verme işlemleri haricindeki kürtajların gerekli tedbirler alınarak yasaklanmasının uygun olacağını ve zinanın önlenmesi açısından da caydırıcı olabileceğini düşündüğüm için faydalı buluyorum. Yeter ki, gerekli tedbirler alınarak, söylendiği gibi kürtajların yasadışı olarak “merdiven altı” tabir edilen uygunsuz yerlerde yapılmaması için etkin bir denetim mekanizması kurulsun.

           Kim bilir, bakarsınız bu yüzden hükümetin serbest bıraktığı zina suçu belki azalma sürecine girer. Zina yapmayı düşünen genç çiftler gebelik korkusu ile zinadan uzak durabilirler. Böylece gayr-i meşru ilişkiler şimdiki gibi aleni ve pervasızca yapılmaz.

           Selamlarımla….