Vehbi Camgöz

Pazar günü Saadet partisinin olağanüstü genel kongresi yapıldı. Kongre “iktidara yürüyüş” sloganı ile yapıldı. Yeterli seviyede bir coşku olmamakla beraber. Bu partinin 2002 yılından beri yaptığı diğer kongrelerinden daha coşkulu ve ileriye dönük daha ümit verici idi. Kongre öncesi genel başkanının verdiği mesajlardan partinin izleyeceği yönetim politikası ile” Vesayet” imajından ve prangasından kurtaracağı izlenimi vermişti. 

                          Nitekim kongre beklendiği gibi bu havada başladı. Ama ilerleyen saatler de her müdahalesi ile partiyi rakipleri(özellikle A.K.P)karşında zayıflatıcı söylemlerle zor duruma düşüren, böylece onların yelkenlerini şişiren Prof. Necmeddin ERBAKAN salona teşrif ettiler. Mutad ve malum konuşmalarını yaptıktan sonra salonda hava değişmeye, coşkunun yerini kuşkular almaya başladı. Bu durum dikkatli izleyicilerin gözünden kaçmadı. Endişeler;“Acaba genel başkan ile hareket lideri arasına bir anlaşmazlık mı var? Genel başkana bağımsız çalışma şansı verilecek mi?”duyguları kendisini belli etmeye başlamıştı.Çok geçmeden korkulan olmuş ve hoca bekleneni yapmıştı.Oğlu,kızı,eskiden beri yanında bulunan ve artık tabanın tepkilerini çeken bir kısım arkadaşları ve onların akrabalarının içinde bulunduğu ayrı bir liste çıkardı ve bunda da ısrarcı oldu.Genel başkan ve arkadaşları listeyi  geçersiz kılacak hamleyi yaptılar.40 senelik tılsım bozuldu.Hassas duygular tuz buz oldu.Bu hareketin tarihinde olmayan ve kardeşlik hukukunu zedeleyen şeyler ilk kez yaşanmış oldu.Ömrünü bu harekete adamış ,bu uğurda sağlığı dahil her şeyini harcamış bir pir-i faninin kalbi beklide kırılmıştı?Bütün bunlara değer mi idi?Ben bilemiyorum. Ama bizler muhatap olduğumuz muamelenin alt yapısını biraz da kendimiz hazırlıyoruz gibime geliyor. Keşke yaşanmasa idi. Ama geç,

                          Olan oldu. Bundan sonra gönüllerin alınması lazım.Bu hareket mensuplarının hareketin doğal liderinin hassasiyetin den daha fazla hassasiyetle korunması için çalışmaları gerekmektedir Eğer kamu oyunda yayılmaya çalışıldığı gibi geçici siyasal menfaat uğruna hareketi ittifak adı altında iktidar partisine kuyruk yapmaya kalkarlarsa 40 yıldan beri bu hareketi dişi ile tırnağı ile emek vererek bir yerlere getiren herkesin vebalini almış olurlar. Umarım ve bütün kalbimle temenni ederim ki; Bu sorumluluğu üzerlerine alanlar bunun altında ezilmeden, başları dik olarak emaneti kendilerinden sonra gelenlere kendilerine niza ile devredildiği gibi değil gönüllü olarak, babalarının malı gibi değil ümmetin emaneti gibi devrederler. Hiç unutmamalılar ki Hareketin kurucu doğal liderine bile gösterilmeyen hoş görü onlara asla gösterilmez gösterilmemeli de bu emanetin hesabı çok sert bir şekil de sorulur. Selamlarımla