Vehbi Camgöz

             28 Şubatın en karanlık günlerinde, post modern darbenin kudretli generali Çevik Bir’in kapısında günlerce randevu için bekleyip, görüşmek istediklerini, gazetelerden okumuştuk. Cemaat adına görüşmeye giden yetkili kişi, hoca efendi nin meşhur mesajını generale götürüp, icap ederse okulların ve dershanelerin tamamını hemen devlete verebileceklerini söylemişler ve kendilerinin yaptıklarının düzeni korumak için normal işlem olduğunu anlatıp, yazıp çizmişlerdi.

           Yani devletin selameti için bu okullardan ve dershanelerden vazgeçeceklerini devletlûlara büyük bir şevkle anlatmışlar, bizde sizinle beraberiz diyerek okullarını kurtarmışlardı. Onlarda bu kadar yağ çekmenin karşılığı olarak okulları bağışlamışlardı. O günlerde zulme boyun eğmeyen imam- hatip camiası ise dik durmanın bedelini okullarının kapanması ile ödemişlerdi.

          Toplumun hafızasının zayıflığına güvenen okyanus ötesindeki malikânesinde yaşayan hoca şimdi kalkmış, darbelerde gördüğü zulümlerin edebiyatını yapıyor. 1971 muhtırasında kısa bir süre cezaevinde yatmaktan başka hiçbir bedel ödemeye yanaşmayan hoca, ne 12 Eylülde, nede 28 Şubatta tutuklanmamış önemli bir sıkıntı ile karşılaşmamıştır. Refah yol hükümetinin alaşağı edilmesi için elinden gelen her türlü gayreti göstermesi karşılığında Ecevit onun takibata uğraması tehlikesi belirince yurt dışına çıkmasını söylemiş ve çıkışı içinde gerekli ortamı hazırlamıştır.

         Hoca 12 Eylül sonrası ihtilal hükümetinde başbakan yardımcısı olan merhum Turgut Özal’ın yardımını gördüğü gibi, 28 Şubat sonarsı iktidara gelen darbe hükümetinin başbakanı Ecevit den de gerekli yardımı görmüştü. Şimdi dershanelerin kapatılması konusunda darbe zulümleri edebiyatı yapması pek doğru değildir.Ufak tefek sıkıntılar yaşamış olsa da darbecilerle kurduğu iyi ilişkiler onu korumuştur.

          Hepimiz biliyoruz ki; ak parti hükümeti çok uzun bir zamandan beri dershaneleri kapatmak istemektedir. Bunu hem parti programına, hem de hükümet programlarına koymuştu. Tedrici olarak ta kapanmalar başlamıştı. 1000 kadar dershanede şimdiye kadar kapandı.

          Bunlara şiddetli tepki göstermemişken şimdi birden bire yeri göğü inletmelerini anlamak mümkün değil. Daha doğrusu anlamak mümkün de incitmeden, kırıp dökmeden anlatabilmek pek mümkün değil. Onun için sebepleri üzerinde durmak istemiyorum.

          Şu kadarını söyleyeyim; bu tepkiler cemaatin artık kendisini hükümetten daha güçlü görmeye başladığının bir işaretidir. Bu konudaki tepkileri incelediğimizde sebebini kolayca anlayabiliriz. Tepkiler kimlerden geliyor? Rengi ideolojisi ne olursa olsun bütün sermayedarlar bu konuda cemaatin yanında yer almışlar. Yani statükodan beslenen herkes, iş âlemi, gazeteci, uluslararası sermaye tamamı hükümete cephe almış.

          Ama gelin görün ki; mevcut yapıyı savunanlar tarafından desteklenen cemaat, kendisini Musa(a.s) hükümeti de Firavun gösterme gayretinde, hepimiz biliyoruz ki; yaşadığı çağda Firavun statükoyu, gücü ve sömürüyü temsil ediyordu. Musa(a.s) ise değişimi, adaleti ve hakkı temsil ediyordu.

         Günümüzde sömürünün, zulmün ve statükonun küresel patronunun yanında, onun misafiri konumundakilerin başkalarını firavunlukla suçlamaları haksızlık değil mi? Hem büyük şeytanın küresel rezaletlerine tepki koymayacak, hem de sizin gibi düşünmeyen, küresel statükoya gücü nispetinde direnenleri suçlayıp yaftalayacaksınız.  Üstelikte bunu yıllardır kapatılması ülke gündeminde olan dershaneler konusunu bahane ederek yapacaksınız. Buna kimse inanmaz. Bunun daha başka sebepleri olsa gerekir. Onu da herhalde kısa sürede anlarız.

          Ama yazının başlığındaki soruya dönecek olursak; cemaat ve lideri bugün geçmişte Erbakan hocaya karşı verdiği mücadeleyi veremiyor. Çünkü Tayyip beyin arkasındaki çoğunluk desteğinden çekiniyor. Nitekim dershane konusunda da kısa sürede geri adım atacaktır. Onun işaretlerini de son beyanlarında veriyor.

          Selamlarımla..