Vehbi Camgöz

        12 eylül darbesini yapan kadronun başındaki General Kenan Evren de her fani gibi ölümü tattı. Arkasından rahmet dilemeye dilleri varmayanları, onun darbesi döneminde yaşadıklarından dolayı mazur görmekle birlikte ben şahsen onun en azından Allah’a imanını miting meydanlarında açıklamasının bile rahmeti hak ettiğine inananlardanım.

        Eğer darbe yapmak, onu yapan insanlara rahmet okumaya engelse bunu tüm cumhuriyet dönemi boyunca orduda görev yapan generallerin çoğu için engel olarak görmek lazım. Başta İsmet İnönü olmak üzere... unutmayalım ki ilk kanlı darbeyi ordu, onun teşvik ve desteği ile yapmış ve memleketin başbakanını ipe göndermişti.

         Ayrıca seçim meydanlarında kendisine silah zoru ile bile Allah dedirtmek mümkün olmamıştı. Kendi partilileri halktan utandıkları için onu Allah demeye zorladıklarında ise; “Allaha ısmarladık dedik ya daha ne istiyorsunuz” cevabı verdiğini biliyoruz. Şimdi ağzını açan herkes ona rahmet okurken Kenan Evren’e rahmet okumak onun yanında daha meşrudur.

         Eğer onun istiklal savaşı sırasındaki muharebelerde gösterdiği söylenen kahramanlıklarından dem vuruluyorsa o da başka bir aldatmaca. Tarihe merakı olanlar onu tarihten öğrenebilirler.

        Neyse... gelelim başlıktaki mukayeseye: ben şahsen general Evren ile Güleni karşılaştırmak istemiştim.

       Bilindiği gibi general evren sadece bir darbede karar makamında bulunmuş başkaca darbelere destek vermemişti. Hatta 1961 yılında yapılan darbe günü(27 mayıs) bayram olarak kutlanırken general Evren onu bayram olmaktan çıkarmıştı.

        Benim çocukluğumda her 27 mayısta okulda rahmetli menderes ve arkadaşlarını karalayan nutuklar dinlemişimdir. Evimize geldiğimizde ise bize okulda yalan söylendiği aslında Menderes’in iyi bir insan olduğu anlatılırdı. Evren bu ayıptan bizi kurtardı.

       Ama her darbeye destek veren darbecilerin kimini cennetlik, kimini müçtehit ilan eden baş darbe destekçisi ile Evren paşayı mukayese edince bu darbe destekçisinin yanında Evren paşa hakikaten cennetliktir. Onun yanında çok sivil kalır.

         Bu söylediklerim size aşırı gelebilir. Ancak hem 12 Eylül’ü ve sonrasını hem de 28 şubat ve sonrasını hatırlayanlar Gülen’in her iki darbeyi de alkışladığını hatırlayacaktır. Sadece yapılmış darbeleri desteklemekle kalsa yine iyi. Askerlerin darbe yetenekleri kalmadığını görünce kendi işini kendisi halletmek üzere devlette yuvalandırdığı elemanları vasıtası ile seçilmiş iktidara yaptığı söylenen darbe girişimlerinin hesabını veriyor şimdi.

          Siyasiler, mesela sayın Destici darbecilere rahmet dilemeyi kendine yediremiyorsa Gülen’e ve şürekasına selam bile vermemesi gerekir. Oysa onlarla, yanındaki müttefiki ile al takke ver külah oynuyorlar.

        Biz millet olarak darbecileri hep “senin darbecin, benim darbecim” diye tasnif ettik. Olaya ilkesel bakmayı  öğrenemedik. O halde bende sınıflandıracak olursam bir Müslüman olarak darbecileri içinde imanını açık eden, Müslüman çocuklarının okullarda yetersizde olsa din dersi verilmesine izin veren general Evren’e rahmet dilemekte bir mahsur görmem.

        Ama tüm darbecileri desteklemekle, onlara kutsiyet vermekle  yetmemiş, kendi darbesini yapmaya yeltenmiş hoca kılıklı, “iddia edilen” darbecileri ise rahmetle yad etmem.

        Selamlarımla...