Vehbi Camgöz

      Otuz seneden beri devam eden ırkçı PKK terörü son on yılda devletin attığı demokratikleşme adımlarından sonra yürüttüğü terör mücadelesinin mantığı kalmaması silahları bırakma noktasına gelmesine sebep olmuştu.

      Ancak kurulduğu günden beri yuları dış güçlerin elinde bulunan örgütün silahları bırakmasına dışardaki patronları rıza göstermediler. 2013 yılında silah bırakacağını söyledikleri halde bundan vazgeçmek için uzun süre bahane aradılar.

     Devletin aşırı sabırlı tutumu nedeniyle, esaslı bir bahane üretememelerine rağmen, dış güçlerin zorlaması ile silah bırakma konusunda oyalayıcı tavırlar sergilemeye devam ettiler.

    Bu arada iç ve dış patronları mevcut iktidarla mücadele de başkaca yolları denediler. Sudan bahanelerle taksimde ayaklanma çıkardılar. Ancak yeterince ustaca ve koordineli davranamadıkları için tüm terör örgütlerini ve onların destekçileri olan sömürü çevrelerini harekete geçirmekte geç kaldıkları için başaramadılar.

     Gezi olaylarına PKK’nın katılmaması özellikle planlarını bozdu. Oysa gezi olaylarını planlayanlar bu olayların figüranlarına gizli ve açık nasıl hareket edeceklerini söylemişti. Bir kısmı olaylara gizli bir destek verecekti, bir kısım figüranlarda açıktan mücadeleye gireceklerdi.

     Olaylara gizli destek verecekler zaman içinde ortaya çıktı. Olayların heyecanına kapılan Boyner, teröristler otelini açan Koç, yayınları ileDoğan medyas,ı gizliliği fazla götüremediler, kendilerini açık ettiler. Olayların gizli destekçilerinden birisi ise gizli çalışmayı kendisine şiar edindiği için gizliliğini belli ölçüde korumaya çalıştı. Ancak olayları dikkatle takip edenlerin dikkatinden kaçmayan bir durum vardı. O da bu gizli örgüt polislerinin göstericilere zulmederek, göstericilerin çadırlarını yakarak olayları çığırından çıkarmayı başarmalarıydı.

     Gezide başarılamayan, daha sonra çeşitli yargı darbeleri ile başarılmaya çalışıldı. Bunda da başarılı olamayınca içteki İslam karşıtı cephe ile dıştaki sömürgeciler bugüne kadar denenmemiş bir şeyi deneyip tüm güçleri ile ülkedeki iktidarı yok etmek için yeni ve daha tehlikeli planlar kurup uygulamaya, topyekun savaşa başladılar.

      Ülkede bugüne kadar kendilerine demokrat denilen liboşlar PKK silahı bırakacağı sırada bağlı bulundukları ABD den aldıkları talimatla PKK dan silahları bırakmamasını açıkça istediler. köşelerinde “ ne aldınız da silah bırakacaksınız” diye yazdılar. Tıpkı 2000li yılların başında ülke dışına kaçmak isteyen PKK’lılara “500 kadar silahlı eleman kalsın ilerde lazım olur” diyen dış destekli darbeciler gibi.

     Bu telkin ve destek vaadiyle PKK yeniden silaha başvurmaya ikna edilirken diğer yandan da tüm İslam karşıtı kesimleri (paralel dahil) aynı potada eriterek açıktan İslam ve Müslümanlarla savaşan bir cephe oluşturdular. Bugün başta Marksist sol olmak üzere tüm İslam düşmanları Erdoğan’ın şahsında İslam’a savaş açmış durumdalar. O kadar ki kendilerine yüz yıldan beri ırkçı asimilasyon uygulayan resmi ideoloji savunucularını kahraman ilan edip, kendilerini insan yerine koyup, insani haklarının önemli bir bölümünü vermek için canını dişine takan Erdoğan’ı düşman ilan etmeleri bunun eseridir.

      Özellikle seçimlerde kendilerini allayıp pullayan Doğan medyasının,geçmişte Kürtlere yapmadığını bırakmadığını bile görmezden gelerek, onlara yamanmalarını, yine yargıda etkin olduğu zaman hukuku çiğneyerek Kürt politikacıları tutuklatan paralel örgütü dost edinmelerinin, paralelcilerin her yerde oylarını onlara vermesi,hepsinin aynı odaktan beslendiğine bir delil değil mi?

   Öyle anlaşılıyor ki bu saydığımız piyonlara; “hepiniz birleşecek ve tek düşman olan İslamcılara ve özellikle Erdoğan’a karşı mücadele edeceksiniz” diye emir verilmiş yoksa görünüşte birbirlerine selam veremeyecek bu insanların hedef birliğinde anlaşmaları mümkün değildir.

     Bugün yaşanan terör olayları sadece ırkçı PKK teröristlerinin yarattığı terör değildir. Onun ötesinde daha organize bir tuzakla karşı karşıyayız. Onun için de PKK da ayrı guruplar olduğundan bahsediliyor.

     Ama batıl ne yaparsa yapsın hakkı mağlup edemeyecek. Bugün İslamcı siyaset güdenlerin bir çok hatası olabilir, ama bu mücadelede başarılı olması için herkesin elinden gelen yardımı yapması gerekiyor.Onların siyaseten hatalarını daha sonra sorgulama hakkımız bakidir.

      Eğer bu mücadele kaybedilirse, bundan sadece Erdoğan ve partisi değil tüm Müslümanlar zararlı çıkacak. Yüz yıldan beri ölümlerle, zindanlarla, sürgünlerle, yasaklarla mücadele ,kan ve göz yaşı ile elde edilen İslami kazanımlarımızı tamamen yok etmek durumunda kalırız. Mücadele İslam ve batılı sömürgeciler arasındaki mücadeledir. Mücadele “vanminut” söyleminin intikamını alma mücadelesidir.Mücadele Mısır, Suriye, Balkanlar  ve tüm İslam dünyasınınsömürüden kurtuluş mücadelesidir.

      Selamlarımla...