Vehbi Camgöz

     Anayasa değişikliğinin halkoyuna sunulması kesinleşti. 16 Nisan da sandık başına gidecek millet.

     Ama daha şimdiden taraflar keskinleşmeye başladı. Buda çok normaldir. Siyasi tarafgirliği “kutuplaşma” olarak adlandırma mantıksızlığını alışkanlık haline getiren baykuşlar yine “kutuplaştık, bölünüyoruz” mavalları okumaya başladılar.

     Şunu peşinen ifade etmeliyim ki; insanların siyaseten başkalaşması, ayrı, ayrı fikirleri savunmalarını “kutuplaşma” olarak adlandıranlar, tek tipçi, jakobenlerdir. Toplumun ille ortak değerleri savunmaları veya hepsinin bir fikir etrafında toplanmalarını savunmak ve bu olmadığında da kendi fikirlerini savunmayanları “düzen bozucular” olarak yaftalamak geçen yüz yılın diktatör rejimlerinin marifeti idi. O rejimler de yıkıldığına göre hala tek tipciliği savunmak akla ziyandır.

     Bu referandumda da herkes aklına yattığı şekilde oyunu kullanacak ve sonucuna da sahip çıkacaktır.

     İlk önce evetcilerin, neden evet diyecekleri konusunda akıl yürütelim. Bunların büyükçe bir kısmı partisi ve liderinin görüşü doğrultusunda hareket edeceği için evet diyecektir. Diğer bir kısmı ise mevcut rejimin ülke Müslümanlarına ve insanlarına yaptığı zulümleri hatırlayıp, resmi düzeni hep sahiplenen partiye karşıt olmak için evet diyecek.

     Bir başka kısmı da hayır diyenlerin arasında PKK, ve onun emirleri ile hareket eden HDP, FETÖ yanlıları, Maocular ve özellikle Avrupa devletleri, İsrail, ABD gibi devletlerin artık açıktan açığa hayır denilmesini istedikleri için kendilerini evet deme mecburiyetinde hissediyorlar.

     Ben de henüz karar vermemekle beraber eğer evet dersem sırf Nurcular ve FETÖ hayır dedirttiği için onlarla aynı safta olmamak adına evet diyebilirim. Onlara karşı olmak Siyonizm’e, dinler arası diyaloga karşı çıkmak olduğunu düşünüyorum. Onlarla aynı safta olmamaya bundan çok uzun yıllar önce kendime söz vermişliğim var.

     Evet diyeceklerin büyük çoğunluğunun kafası net olmakla beraber, bir kesim seçmen gurubu ve teşkilatın da kararsız olduklarını izliyoruz. Bunlarda henüz kararsız oldukları için konuşmalarında evet’e yakın olmakla beraber kendilerinin muhatap alınarak ciddi bir şekilde oy istenmesini bekledikleri için “havet” diyorlar.

        Hayır cephesine gelince onların büyük bölümünü bilindiği gibi CHP’liler oluşturuyor. Biliyorlar ki gelecek olan sistemde artık kendilerine iktidar yolu ebediyen kapanacaktır. Çünkü çok partili sisteme geçildiğinden beri bu partiye millet tek başına iktidarı hiç vermedi. Onlar ancak darbelerden sonra toplum ve siyaset ürkütülerek iktidar ortağı yapıldılar. Ancak her seferinde “aynı tas aynı hamam” anlayışını icra ettikleri için iktidar ortaklıkları da çok kısa sürede bitmek zorunda kalırdı.

      Artık bundan sonra kolay, kolay darbe olmayacağı, koalisyon dönemi de biteceği için bu sistem CHP’nin aleyhinedir. Onların gelecek sisteme karşı olmaları normaldir.

     Hayır diyecek diğer azınlık guruplarının bazısı ideolojik nedenle hayır derlerken bir kısmı da iktidar cephesinden umdukları hüsn-ü kabul tavrı göremedikleri, yani görüşleri alınmadığı için ideolojilerine uygun olmasına, hatta geçmişte onlarca yıl bu sistemin gelmesini savunmalarına rağmen şimdi basından itibar görmek amacı ile hayır cephesinde yer alıyorlar.

     Hayır diyeceklerden azınlık bir gurup da var ki, onlarda “Müslümanın anayasası bellidir. Kul kula anayasa yapamaz, yapsa da bu dinen meşru değildir.” Anlayışı ile hayır diyeceklerdir.  Bende zaman, zaman kendimi bu görüşe yakın hissederim. Geçmişte yapılan anayasa oylamalarının bazılarında evet demedim. 2010 yılında evet denilmesini çok istememe rağmen Fetullah Gülen'in meşhur sözünü duyunca vaz geçmiştim.

      Söz milletindir, ister evet densin ister hayır neticesine katlanmak zorunda kalacağız. Ama eğer hayır çıkarsa artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Evet çıkarsa kurulu düzen, vesayetçi düzen yıkılacak, hayır denirse bir yüz sene daha vesayet sistemi ile boğuşup adına anayasal kurumlar denen oligarşinin emrinde kıvranıp duracağız.

       Selamlarımla...