Vehbi Camgöz

         Yaklaşık bir ay önce; Kahramanmaraş ili Afşin ilçesi sınırları içinde bulunan, termik santrale kömür temin eden ocakta meydana gelen göçük altında kalan 9 işçi kurtarılamamıştı. Kamuoyu ve necip basınımız olayın olduğu gün gündemlerine taşıdılar. Daha sonraki günlerde sıradan haber olarak verip, olayı tamamen unutup, rafa kaldırdılar.

         Ogünlerde; verilen haberlere göre, göçük altında kalan işçilerin üzerine milyonlarca metreküp toprak bindiği için değil sağ kurtulmaları cesetlerine dahi ulaşılmasının imkânsız olduğu anlatılmıştı. Ama ne olduysa oldu. İki gün sonra yandaşı ile candaşı ile bütün basınımız bu konuda adeta ölüm sessizliğine büründü.

         Nasıl bürünmesin ki; nede olsa orada, toprak altında kalan insanlar, sadece asgari ücretle taşeron firmanın insafına terk edilmiş, kimi siyasetçilere göre; “insan ticareti” konusu yapılarak “köleleştirilmiş” işçilerdi. Onlarla ve acılı aileleri ile ilgilenmek ne reyting kazandırır nede fayda sağlar. Üstelik konuyu detayı ile inceleyip, adına taşeronlaştırma (köleleştirme) denen hükümet politikalarını eleştirip de iktidarın tepkisini çekmeye değer mi? Tabi ki değmez!!!

         Oysa onun yerine; suç işleme iddiasıyla tutuklanan iki gazetecinin gündemden düşürülmemesi gerekmektedir. Bu durum daha az tehlikelidir. Çünkü hükümet açıkça “tutuklamalar bizim işimiz değil” dedi. Cumhurbaşkanımızda olaya ilişkin endişelerini bildirdi. Gazetecileri günün her saatinde gündemde tutmak daha iyi..

         Oysa işçilerle ilgili olay öyle mi?!!! Ne hükümet nede cumhurbaşkanı, olayın sorumlularını araştırmak, felakete maruz kalan ailelerin mağduriyetini gidermeye çalışmak yerine sadece kuru bir başsağlığı mesajı ile yetindiler. Bizde bunun haberini verdik.

         O halde; şimdi durup dururken olayı gündemde tutup, hükümetin tepkisini çekme riskini almanın ne gereği var?! Hem zaten olayı kaşımanın kime ne faydası var?! Hükümet bir olaya ne kadar ilgi gösteriyorsa basında o kadar göstermeli değimli?!

         Bakın hasımları ile yıllardır birbirlerini vuran ve bu sebeple yaralanan, ünlü türkücümüzü hiç gündemden düşürüyor muyuz? Neden? Çünkü Başbakanımız bile olayın olduğu saatten itibaren hemen her saat başı bizzat telefon ederek sağlığı ile ilgilenmiş, emrindeki emniyet güçlerini seferber ederek olayın faillerini hemen yakalatmıştır. İyide yapmıştır. Eğer Afşin de, göçük altında kalanlarda ünlü türkücü gibi önemli olsaydı, onlar içinde emrindeki devlet kurumlarını harekete geçirir yaraları sardırırdı!! Bizde olayı gündemde tutardık. Ama eğer cesetleri bulunursa o konuda da bir haber yapar vazifemizi yerine getiririz!! Anlayışındalar.

         Haksızda sayılmazlar!! Hükümet sadece bir kişinin kişisel husumet nedeniyle yaralanmasına bu kadar ilgi gösterirken( ki göstermelidir göstermekle iyi yapmıştır.) 9 canın yok olmasına ve ailelerinin perişanlığına neden bigâne kaldı? Yoksa 9 kişinin değeri bir kişiden daha mı az?!!! Ben anlayamadım.

         Acaba yaşama hakkı insanların servetleri ve şöhretleri ile mi ölçülüyor? Umarım öyle değildir. Yoksa 30 senelik milli görüş hassasiyeti bir gömlek gibi çıkarılıp atılabiliyor mu?!! Eğer öyle ise vay halimize..

         Bütün temennimiz; Sayın Başbakanın belediye başkanlığı dönemindeki insani hassasiyetine güvenip, “biz kimsesizlerin kimi olacağız” sözünü hiç unutmaması ve bu olaya da gerekli hassasiyeti göstermesidir. Böyle yapması bizleri mutlu edeceği gibi, yaraları bir nebze de olsa sarılacak bu mazlum ailelerin duasını alması neticesini doğurur. Bu durum bizi fazlasıyla mutlu eder. Unutmayalım ki “ yer gök dua üzerinde durur”

         Selamlarımla…