Yunus Baki Koçak

             Birinci Dünya Savaşı'nda 150 bin askerimiz İngilizlere esir düşer.

Bu esir düşen askerlerimiz, İki yıl boyunca her türlü aşağılama, eziyet, hakaret ve işkenceye maruz kalırlar.

İngilizlerle, esirler arasında tercümanlık yapan Ermeniler, Türk esirlerden intikam almak için yalan yanlış çeviriler yapıyor ve bir yandan da İngilizleri, Türklere karşı kışkırtarak Türk askerlerine karşı olan kin ve nefretlerini gösteriyorlardı.

Ermenilerin tesiri altında kalan İngilizler, Türk esirlerini sağlam olarak teslim etmek istemediler ve 150 bin esirin bitlerden arınması ve mikropların kırılması bahanesiyle dezenfekte havuzlarına sokarak onları kör etmek isterler.

Bunun için de su dolu havuzlara aşırı derecede krezol maddesi koyarak Türk esirlerini bu ilaçlı suya girmeye zorlarlar.

Girmek istemeyen esirlere dipçik darbeleriyle ve havaya ateş açarak zorla bu suya girmelerini sağlarlar.

O havuza giren esirlerimiz, havuzdan çıkar çıkmaz gözlerini kaybederler.

Gerede’nin Samat Köyünden "Kör Ahmet" lakabı ile anılan Ahmet Oğur'da bu talihsizler arasında gözlerini kaybetmiştir.

25 Mayıs 1921 tarihinde Milletvekilleri Faik ve Şeref Bey'lerin TBMM'ne verdikleri önerge ile bu hadise mecliste görüşülür. 

Bunun asıl failleri olan Mısır'daki bu İngiliz tabip ve garnizon komutanının cezalandırılmaları istenir.

Aradan bunca yıllar geçmesine rağmen bu hadise kapatılarak tarihe karışır… 

Bugün Ermeniler, çılgınca kendilerini haklı çıkarmaya çalışırken bizim yetkililerimiz, bu olayları dünya kamuoyunun önüne neden getirmezler? Ermeniler, hakkı olmadıkları halde hak davası almaya çalışırken, bizim yetkililerimiz haklı davalarını Ermenilerin önüne ve dünya kamuoyunun önüne neden getirmiyorlar dersiniz?...