Yunus Baki Koçak

            Düldül Mevlüt 1912 yılında Dörtdivan’ın Yayalar köyünde dünyaya gelip, Ömerpaşalar Köyüne “İçgüvey” olarak gitmiş ve orada 1985 yılında vefat etmiştir. Herhangi bir tahsil hayatı yoktur. Mizahi tarzda etkileyici konuşmalar yapardı. Eleştirileri de mizahi tarzda olur ve Dörtdivan şivesi ile konuşurdu.

“Gamı gasafeti atmak, ağınan garayı seçmek” diye sözlerine başlar ve devam ederdi:

“Yapıdaşı yapıya gonu.

Vilayetimiz Bolu,

İçimiz dolu.

Ne olusa fakır fukaraya olu.

Devletsüz millet olmaz,

Milletsüz devlet olmaz.

Boşaduğum garının topuğuna basman,

Öleciyimi bilmen, başıma geleciyibilürün.

Bolu’nun edirafı söğüt,

Sana veriyonbi öğüt.

İsdersen dut, isdemezsen dutma.

Bi adam otuzundan gırkınagada çapgun,

Gırkından atmışına gadasapgun sayılu.

Şindi benim sapgunluk zamanım.”   Tarzında konuşurdu…

            Düldül Mevlüt, teknolojinin olmadığı yıllarda, pazar ve panayırlarda tellallık eder, pazarcılık yapanların, dükkân sahiplerinin yanına gelir, onların malları hakkında yukarıdaki tarzda şeyler söyleyerek reklâmlarını yapar ve reklâm yapıverdiği kişilerden üç-beş kuruş para alır veya reklâmını yaptığı şeylerden ona bir şeyler verirlerdi.  

            Düldül Mevlüt Ve Kaybolan Kazlar:

            Düldül Mevlüt; lafı çok iyi yapan, hitabeti kuvvetli, şairane kabiliyete sahip bir kişi idi.

            Eskiden, hoparlör filan olmadığı için, halka duyurulması gereken bir şey olduğu zaman, halk içinde ağzı laf yapan ve çenesi kuvvetli bu işi yapmakta becerikli insanlar üç beş kuruş alarak bu işi yaparlardı.

            Düldül Mevlüt’de bu işi yapanlardan birisidir. Bu kişilere “Tellal” denirdi.

            Bir panayır günü, Yelkenler Köyünden, Gerede panayırına kaz getiren bir kadın, gelirken yolda kazları kaybeder. Panayıra gelince de, Düldül amcayı bulup ona, kazların bulunması için bir tellallık yapıvermesini söyler.

            O da “Ver iki buçuk lira da söyleyeyim.” der.

            Kadın iki buçuk lirayı verir ve Düldül Amca da tellallık yaparak halka duyurusunu yapmaya başlar:

                                                  Dellee (Deller) Ovası çayır saz
Agulsuz garı gaybetmiş bi top gaz
Yidüğü çuval unları az
Göönüme dakamaz
Bu garı ocak yakamaz
Bu ağızınan gazlarına bakamaz
Bunun gibi gazına bakamıyan sünepe garı Gerede gazasında bulunmaz.

            Zamansuz ekilen darıdan,

            Gündölümünden soora çıkan arıdan,

            Gocasından soora kâkan garıdan,

            Mayhıya gelüken gazları gaybeden garıdan da hayır gelmez, hayır gelmez..” diye, devam eder.

            Kadın hemen yanına varıp “Sus! Allah belanı versin öyle tellal mı söylenir?” der.

            Düldül Mevlüt “Yalan mı söylüyon? Ben doğruyu söylüyon.” der.

            Kadın “İstemiyorum senin tellalını filan, bırak söyleme.” der.

            Düldül Mevlüt “Ben tellal söylemek üçün iki büçük lire aldım. Ve iki büçük lire de söylemiyin. Vermezsen sölemiye devâm edecin.” der.

            Kadın, bakar ki kurtuluş yok, iki buçuk lira daha verir ve Düldül Mevlüt de tellal söylemeyi bırakır.