Yunus Baki Koçak

            Âlim bir adamın, davulcu bir komşusu varmış. Davulcu komşu hastalanıp, ölüm yatağına yatmasına rağmen, âlim komşu hiç ziyaretine gitmemiş.

            Âlim adamın hanımı bir gün “Yahu bey sen ne biçim adamsın? Bak komşun ölüm yatağında, sen ise hiç ziyaretine gitmedin. Sen nasıl adamsın, nasıl bir âlimsin?” deyince, o âlim zat “Haklısın hanım, haklısın!” demiş ve davulcu komşusunu ziyarete gitmiş.

            Âlim komşu, davulcu olan hasta komşusunun hal ve hatırını sorduktan sonra, ben sana bir okuyuvereyim ve bir de tevbe-i istiğfar edelim” demiş. Âlim adam okuyup, sonra da tevbe verirken, hoca “Eşhedü enlâ ilâhe illallah” derken, hasta komşu da “Aşşâdaaaan” dermiş. Âlim zatın “Eşhedü enlâ ilâhe illallah”  demesi, davulcuya “Aşşadan” der gibi geliyormuş… Aşşâdanla geçen bir ömür, son nefesini de aşşâdanla verecektir.

            Peygamberimiz “Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz, nasıl ölürseniz öyle dirilirsiniz.” buyuruyor.

            Bir insan, bir ömür boyu bu beden ve ruh tarlasında neyi ekip neyi sular ve neyi yetiştirirse; o yetiştirdiği şey, onun beden ve ruh âleminde kökleşir ve sonunda da onu söküp atmak imkânsız hale gelir. Hayır, ekerse hayır, şer ekerse şer tohumları meyvesini verir. Aşşâdan eken, aşşâdan; kelime-i şahadet eken, kelime-i şahadet biçer… 

            Hacı Emin İle Göcen

            Gerede’nin Samat Köyü’nden Hacı Emin ile Göcen, arkadaş olup öküz arabalarıyla ormana oduna giderler. Hacı Emin; hacı, abdestli namazlı birisi olmasına rağmen; Göcen, pek abdest ve namazla alakası olmayan biriymiş. Bu iki komşu, arkadaş olup ormana oduna giderken; Hacı Emin’in, yolda sık sık arabası kırılırmış. İki arkadaş kırılan arabayı tamir ederler ve biraz daha gittiklerinde, araba tekrar kırılırmış.

            Göcen “Yahu Hacı Emin, sen devamlı namaz kılıyorsun ve devamlı da araban kırılıyor. Bak ben namaz filan kılmıyorum, sabahleyin yüzümü bile yıkamadım, ne arabam kırılıyor ve ne de başka bir zarar görüyorum.” der.

            Hacı Emin, Hacı olmasına rağmen cahil biri olduğu için buna bir cevap verememiş. Aradan zaman geçer ve Gerede Müftüsü Kemalettin Üstün Efendiyle karşılaşır ve ona, bu meseleyi sorar.

            Kemalettin Efendi de “Doğru, çok doğru! Çünkü sen, sabahleyin kalkıyorsun ve o namaz kılmayan, yüzünü bile yıkamayan arkadaşının nursuz yüzüne bakıyorsun ve işin de rast gitmiyor. O da sabahleyin kalkıyor senin abdest alıp, namaz kılarak nurlanan yüzüne bakıyor ve onun için de onun işi rast gidiyor.” diye cevap vermiş.