Yunus Baki Koçak

Ankara vaizi bir Cuma günü, Gerede Müftüsü Kemalettin Efendinin yanına uğrar.

Nur cemaatine karşı bir sempatisi olan bu vaiz efendi, müftü efendiye, Gerede‟de nur cemaatinden kişilerin olup olmadığını sorar.

Kemalettin Efendi de, Gerede‟de nur cemaatinin ilk temsilcisi olan “Hacı Süleyman” diye tanınan kişiye hemen bir haberci göndererek yanına gelmesini ister.

Hacı Süleyman, müftü efendinin davetine icabet ettikten sonra müftü efendi, Hacı Süleyman‟la vaiz efendiyi tanıştırır ve vaiz efendiyi Cuma vaazı vermesi için Hacı Süleyman‟la beraber camiye gönderir.

Vaiz Efendi, Hacı Süleyman‟la beraber camiye geldiğinde, abdest tazelemek için şadırvana gider ve Hacı Süleyman da camiye girer.

Hacı Süleyman‟la caminin şadırvanında konuşurken gören hükümet komiseri, misafir olan vaiz efendinin yanına gelerek, “Sen Hacı Süleyman‟la konuşuyordun, onu nereden tanıyorsun?” der.

Vaiz efendi de “Gâlû Belâ‟dan” diye cevap verir. Hükümet komiseri “Orası neresi oluyor.?” diye sorar.

Vaiz fendi de “Ruhlar yaratıldığında Yüce Allah „Ben, sizin Rabbiniz değilmiyim?‟ diye sorduğu zaman, biz orada ruhen tanıştık ve o tanıştığımızı da burada hayata geçirdik” diye cevap verir.

Bu cevap karşısında komiser, oradan ayrılıp gider.

O yıllarda birkaç Müslüman‟ın bir araya gelip sohbet etmesi bile yasaktı.

O yasaklı yıllarda bile haftanın bazı günleri sohbet ve dini ders yapmak için sohbetler tertip edilir ve o sohbetlere giderken de dikkat çekmemek için ikişer ikişer sohbetlere gidilir ve dağılırken de ikişer ikişer dağılırlardı.

Üç beş kişi birden giderse dikkat çeker ve onların sohbetini hazmedemeyen bazı kişiler tarafından bir şikâyet olsa “Laikliğe aykırı, devletin sosyal ekonomik, siyasi, hukuki temel düzenini dini inançlara uydurmak amacıyla cemiyet kurmak, laikliğe aykırı propaganda yapmak…” suçundan dolayı dava açılır ve o sohbete katılan kişiler kendilerini ispat edinceye kadar hayli sıkıntıya uğratılırlardı..