Alp Eren

                 Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu 25 Mart 2009 tarihinde meydana gelen bir helikopter kazasıyla vefat etti. Helikopter ve kazalılar, arama çalışmalarının yapıldığı alandan 115 kilometre ötede bir alanda bulunmuştu. Arama kurtarma çalışmalarında yaşanan ihmaller, kazanın şeklini sabotaj şüphesine/gerçeğine dönüştürmüştü. Meydana gelen kaza olayıyla ilgili pek çok şey söylendi ve yazıldı. Mecliste bir Araştırma Komisyonu kuruldu. Cumhurbaşkanlığı Devlet Denetleme Kurulu inceleme yaptı. Kahramanmaraş Özel Yetkili Savcısı hala soruşturmayı devam ettirmekte. Ruhu şad olsun, Rabbim şefaatine nail eylesin.

                Bildiğiniz gibi Ak Parti 2001 yılında kurulmuştu. Partinin kurucusu Recep Tayyip Erdoğan’ın bu oluşumda yer alması için görüştüğü kişilerden birisi de rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu idi. Muhsin Yazıcıoğlu bu daveti kabul etmemiştir. Kabul etmemesi, reddetmek şeklinde olmayıp, verilecek tavizlere rızası olmamasındandır. Ancak, görüşmede konuşulanlar çok dikkat çekicidir. Yazıcıoğlu muhataplarına “Uluslararası camiadan icazet almayan bir oluşumun Türkiye’de iktidara gelemeyeceğini” söyler. Yolunuz açık olsun, beni kendi halimde bırakın demek istemiştir, özetle. Muhsin Yazıcıoğlu’nun bu tavrından, her ne pahasına olursa olsun, iktidar olayım, kaygısı taşımadığını anlayabilmekteyiz.

                Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu’nun, Hrant Dink olayından sonra yaptığı açıklama çok manidardı. “Bizim tarlayı sürmüşler haberimiz olmadan” demişti. Durumu sadece bir cümle ile açıklıyordu. Yazıcıoğlu’nun çok iyi bir hatip olduğu söylenemezdi. Ama edebiyatta “icaz” diye ifade edilen, az sözle çok şey söyleme kabiliyeti olduğunu bu sözüyle ispat etmiş oluyordu.

                Yazıcıoğlu’nun şehadetinden sonra BBP’nin ne olacağını herkes gibi ben de düşünmüştüm. BBP demek sadece bir parti değildi. BBP demek, kökleri bu ülke topraklarında olan değerler ormanıydı. Bu ormanın ağaçlarında yok yoktu. “Allah Sevgisi”, “Peygamber Sevgisi” “Vatan Sevgisi”, “Millet Sevgisi”, “Cesaret”, “İcraat”, “Şeref”, “Onur”, “Haysiyet”, “Vefa”, “Doğruluk”, “Dürüstlük”, “Tevekkül”, “Sabır” ve dahası. Çekirdeğinde Yazıcıoğlu’nun şahsının bulunduğu, değerlerin kalibre edildiği, ayarların mihenk edildiği, fikirlerin istikamet bulduğu bir Ocak’tı. Adı üstünde Alperenlerin Ocağı’ydı.

                Yazıcıoğlu’ndan sonra bayrağı devraldığını sananların yapacağı, bu partiyi kapatıp, bir vakıf, bir dernek, bir enstitü, bir gençlik merkezi gibi sahip olunan değerlerin korunması ve toplumla paylaşılması için akademik çalışmaların yapılacağı bir yapıya dönüştürülmesi için çalışmaktı.

                Son günlerde yazılıp çizilenler, Ak Parti’den istifa eden milletvekillerinin BBP’ye katılacağına dair söylentiler Yazıcıoğlu’nun söylediği özlü sözü hatıra getirdi: “Bizim tarlayı sürmüşler haberimiz olmadan”. 15 Ocak 2014 tarihinde http://www.haber10.com/makale/38599/ sitesinde yayınlanan makalenin bir kısmı şöyleydi(tamamını okumanızı tavsiye ederim): “Gülen Cemaati’nin süreç içerisinde partiyi mali olarak destekleyen bölge abileri, il başkanlıklarında ve ilçe teşkilatlarında gittikçe etkili olmaya başlarlarken, partinin delegelerine de ciddi anlamda nüfuz ettiler. Böyle bir ortamda Mustafa Destici, 03 Temmuz 2011 yılında 4. Olağanüstü kurultayda Büyük Birlik Partisi genel başkanlığına seçildi. Destici’nin Başkanlığı ile birlikte Cemaat’in BBP içindeki faaliyetleri de iyice artmaya başladı. Ellerindeki finansal gücün yardımı ile partinin kilit noktalarını adım adım kuşattılar. MKYK’da ve birçok önemli ilin teşkilatında etkin bir güce kavuştular. BBP artık zamanı geldiğinde kullanılabilecek bir kıvama/noktaya gelmişti.”

                Buradan Yazıcıoğlu ailesine ve sevenlerine seslenmek istiyorum. BBP mirası, gizli kapaklı hesap peşinde olan birkaç mirasyedinin insiyatifine bırakılacak kadar önemsiz ve değersiz değildir. Bu miras, bu ülke insanının bugününe ve yarınına yol gösterecek bir değerler hazinesidir. Yazıcıoğlu’nun ailesi ve sevenleri bu hazineye sahip çıkmalılar. Yoksa bu hazine kıymet bilmez mirasyedilerin elinde yok olup gidecek.