Aysel Çelik

Bir tek onun gözleri gitmiyor gözümün önünden…

O masum, o çocuksu yüzüne nasıl kıydılar?Şehitlerimizin içerisinde lise öğrencisi gibi duruyordu.

Bir tek onların evi  gitmiyor gözümün önünden…

Yolları çamurla kaplı,elektrikleri kesik.Şehit olunca yolları asfaltlandı,elektrikleri bağlandı.

Bir tek onun annesi gitmiyor gözümün önünden…

‘Anacığım, şehit olursam ağlama.’ demişti oğlu. Verdiği sözü tutup ağlamadı anasının gözleri.

Bir tek onun babası gitmiyor gözümün önünden…

‘Oğlum kanın yerde kalmayacak.’diye söz verircesine haykırıyordu.

Bir tek onun ailesini taziyeye gelenler gitmiyor gözümün önünden.Onlarca genç sırayla şehidin annesine sarılıp ‘Ben de senin oğlunum.’diyordu.

Hepsi de gitmeyecek hepimizin gözünün önünden.Bir şehit verince onbinlerce, 26 şehit verince milyonlarca olur bu millet.Erkeklerimiz bitse,kadınlarımız kadınlarımız bitse kızlarımız,çocuklarımız yeter.

Bastığınız her yerde atalarımızın kanı var.Ne bu ülkeyi bölmeye güçleri yetecek!.Ne de bayrağımızı indirmeye!..

Bizim içimizdeki vatan aşkı onların sonu olacak.Bu çocuk katillerinin sonu da devrik liderlerinki gibi olacak. Ve bütün Dünya bilecek ki her Türk’ün kalbinde şu mısralar vardır;

Kim bu toprak uğruna olmaz ki feda?

Şuheda fışkıracak toprağı sıksan,  şuheda!

Canı, cananı, bütün varımı alsın da Huda,

Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

Bu kutsal topraklarda ezanlar sizin sayenizde susmayacak, bu kutsal topraklarda milli marşımız kıyamete dek çınlayacak, bu kutsal topraklarda al bayrağımız sizin sayenizde dalgalanacak.

Ve bu kutsal topraklar ebediyen size minnettar kalacak….