Aysel Çelik

          Yurdun dört bir köşesinde bu gün, çocuklarımızı emanet ettiğimiz geleceğin mimarı olan  öğretmenlerimizin  günü kutlanıyor.

         Belki senede bir gün hatırlıyoruz onları.Ama onlar her gün okullarda acaba öğrencilerime bu gün neler öğretebilirim? Nasıl öğretebilirim?diye çabalıyorlar.Akşam olup evine dönerken de çocuklarıma neler alabilirim? Hangi parayla alabilirim? Diye düşünüyorlar maalesef…

          Eğitim Sen’in yaptığı bir anket araştırmasına göre her 100 öğretmenden 42’sinin kredi kartı borçları birikmiş durumdaymış.Kısaca öğretmenler artık geçim dersini nasıl anlatabiliriz ilgililere acaba? Diye düşünür hale gelmişler.

Aslında istedikleri çok bir şey değil.Devletin diğer kamu çalışanları gibi, bir subay, bir polis, bir doktor gibi mesleklerinin önemsenmesini ve maaşlarının da onlar kadar olmasını istiyorlar.Yıllarca öğretmen olma hayaliyle üniversitede okuduktan sonra hayal kırıklığına uğramak istemiyorlar.

Bir an önce yurdun dört bir köşesine dağılıp bilgilerini paylaşmak istiyorlar.Belki bu serzenişleri artık duyulmaya başladı.Son birkaç yıldır öğretmen atamalarındaki sayı yavaş yavaş artmaya başladı.Tabii bu rakamlar atama bekleyen öğretmen sayısını azaltmıyor ama bir başlangıç olarak kabul edebiliriz belki.

Bir filiz açacak bir yerlerde,

Çoğalacak eğitimin yükselen sesleri,

Ve sizin sesleriniz boşlukta kaybolmayacak,

Olacak öğretmenim sabret.

Sen pişman olma yeterki,

Niye bu mesleği seçtim diye…

Sonunda geçim derdiniz son bulacak,

Ve YENİ NESİL SİZLERİN ESERİ OLACAK!......