Mehmet Demirci

Karanlık uzun geceler büyüttüm takvimlerimde.
Ay da çiçek yetiştirme hevesim den de caydım,
Caydım;
Yaralı bir asker misali.
Kaçsaydım; kaçabilirdim biliyorsun.
Yiğitlik serdendi öğretilerimizde,
Kaçamadım…
   

Hayaller büyüttüm öpülesi avuç içlerinin gölgesinde.
Fındık kabuğuna sığdırdığım denizden de caydım,
Caydım;
Güneşe küsüp filizlenmeyen selvi misali
Kalmak edeptendi öğretilerimizde,
Gidemedim.
 

Don Kişot’a inat yel değirmenleri çoğalttım rüyamda.
Sevilesi ceylan gözlerinin kahverengisinden de caydım,
Caydım;
Tüfeğinde fişek kalmamış bir avcı misali.
Savaşsaydım; savaşabilirdim biliyorsun,
Barış bilgelikten öğretilerimizde,
Savaşamadım…

 

Gözyaşı yeşerttim senin için gülen yüzlerin esaretinde.
Gamzelerine dokunan dudaklarımın titrek heyecanımdan da caydım,
Caydım;
Hürriyete hasret müebbet mahkûm misali.
Unutsaydım, unutabilirdim biliyorsun.
Hatırlamak yüreğime işlediğin sevdadan dı.
Unutamadım…

Canı sevilesi hovarda yârim,
Ne seni yaşayabildim,
Ne de
Yaşayamadım…